13080 ਪੰਚਾਇਤਾਂ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ 13500 ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਠੇਕੇ ਹਨ।

ਪੰਚਾਇਤੀ ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਪੰਚਾਇਤੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ, ਸੰਵਿਧਾਨ, ਸਰਕਾਰ, ਲੋਕ ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰ

2 ਜੁਲਾਈ 2013 ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ 12687 ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਆਸੀ ਵੰਡੀਆਂ ਕਰਕੇ 13080 ਪੰਚਾਇਤਾਂ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ 13500 ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਠੇਕੇ ਹਨ।
ਪਿਛਲੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਓਸਤਨ ਮੁਤਾਬਕ ਪ੍ਰਤਿ ਪੰਚਾਇਤ ਲਗਭਗ 25 ਲੱਖ ਰੁਪਿਆ, ਅਰਥਾਤ ਕੁਲ 32700000000 ਰੁਪਿਆ ਸਰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਗੈਰ ਸਰਕਾਰੀ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਅਤੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਇਸ ਤੇ ‘ਉਜਾੜ’ ਦੇਣਗੇ। ਕਿਸ ਲਈ ? ਕੇਵਲ ਇਸ ਲਈ ਕਿ ਪੰਚ ਜਾਂ ਸਰਪੰਚ ਬਣ ਕੇ ਇਸ ਤੋਂ ਦੁੱਗਣੀਆਂ ਗਰਾਂਟਾਂ ਦਾ "ਲੋਕ ਧਨ” ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਮੁਢਲੀ ਇਕਾਈ ਰਾਹੀਂ ਕਲਰਕ ਤੋਂ ਅਫ਼ਸਰ ਅਤੇ ਪੰਚ ਤੋਂ ਮੰਤ੍ਰੀ ਤਕ ‘ਡਕਾਰਿਆ’ ਜਾ ਸਕੇ। ਜਿਹੜਾ ਬਾਕੀ ਸਕੀਮਾਂ ਦਾ ਪੈਸਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਵੱਖਰਾ। ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਚੋਣ ਅਧਾਰਤ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦਾ ਇਹ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਸਿਖਾਉਣ ਅਤੇ ਧੜੇਬੰਦੀ ਬਣਾ ਕੇ ਸਮਾਜ, ਲੋਕ, ਵਿਧਾਨ, ਸੰਵਿਧਾਨ, ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ, ਸਰਕਾਰ  ਅਤੇ ਵਿਵਸਥਾ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰੀ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਗੈਰ ਸਮਾਜੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਆਪੋ ਆਪਣੀਆਂ ਕਿੜ੍ਹਾਂ ਕੱਢਦੇ ਹੋਏ, ਆਪੋ ਆਪਣੀਆਂ ਨਿਜੀ ਗਰਜ਼ਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰਨੀ ਹੈ ਦੇ ਅਮਲੀ ਸਿਖਿਆ ਦਾ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਿਆਸੀ ਸਕੂਲ ਬਣ ਕੇ ਪੰਚਾਇਤਾਂ ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਪੰਚਾਇਤੀ ਰਾਜ ਦਾ ਅਸਲ ਪ੍ਰਤਿਬਿੰਬ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਣ ਚੁਕਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਲਈ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਉਹ ਜ਼ਿਮੀਦਾਰ ਹੁਣ ਫਿਰ ਤਰਲੋਮੱਛੀ ਕਰਕੇ ‘ਬੰਦੂਕ, ਡਾਂਗ, ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਅਤੇ ਸ਼ਰਾਬ’ ਦੇ ਜੋਰ ਤੇ ਪੰਚ, ਸਰਪੰਚ ਬਣਨ ਲਈ ਮਾਰੋ-ਮਾਰ ਕਰਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਖੁਦ ਸਰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਿਸ਼ਵ-ਵਿਦਿਆਲਿਆਂ ਦੇ ਸਰਵੇ ਅਨੁਸਾਰ 30 ਹਜ਼ਾਰ ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਦੇ ਕਰਜ਼ੇ ਹੇਠ ਦਮ ਤੋੜਦਾ ਪਿਆ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਇਹੋ ਜ਼ਿਮੀਦਾਰ ਹੁਣ ਫਿਰ 32 ਅਰਬ ੭੦ ਕਰੋੜ ਰੁਪਿਆ ‘ਪੰਚਾਇਤੀ ਚੋਣਾਂ’ ਤੇ ਫੂਕਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਕੀ ਮਿਲੇਗਾ ਜਾਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ, ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਲਾਭ ਪਹੁੰਚੇਗਾ ? ਇਸ ਨੂੰ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਗਿਰੇ ਵਾਣ ਵਿੱਚ ਪੜਚੋਲੀ ਝਾਤ ਮਾਰ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਸਭ ਨੂੰ ਵਿਚਾਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੁਲ ਉਤਪਾਦਨ ਦਾ 22% ਕਣਕ, 13% ਕਪਾਹ ਅਤੇ 12% ਜੀਰੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਜ਼ਿਮੀਦਾਰ ਆਪਣੀ ਪੂੰਜੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਫਿਰ ‘ਬਰਬਾਦ’ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਕੁਲ 2 ਕਰੋੜ 77 ਲੱਖ ਦੀ ਅਬਾਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦੀ ਲਗ ਭਗ 1 ਕਰੋੜ ੯੧ ਲੱਖ ਦੀ ਅਬਾਦੀ 1712 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤਿ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਂ ਲਗਭਗ 3424 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤਿ ਵੋਟਰ ਪੰਚਾਇਤੀ ਚੋਣਾਂ ਤੇ ਖਰਚ ਕਰੇਗਾ। ਕੀ ਇਹ ਪੂੰਜੀਵਾਦੀ ਲੋਕਤੰਤਰ ਨਹੀਂ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ?
ਇਹ ਚੋਣਾਂ ਅੱਜ ਦੇ ਉਸ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਜਿਹੜਾ ਹੁਣ ਪੰਜ ਆਬਾਂ ਦਾ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਨਾ ਰਹਿ ਕੇ ਸਿਰਫ਼ ਅਧੂਰਾ ਅਤੇ ਲੂਲ੍ਹਾ ਲੰਗੜਾ ਪੰਜਾਬੀ ਸੂਬਾ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਚੁਕਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਸ਼ਰਾਬ ਦੀ ਖਪਤ ਨੂੰ ਪਿਛਲੇ ਦੱਸ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਛੇ ਗੁਣਾਂ ਵਧਾ ਕੇ ਇਸ ਚਾਲੂ ਵਰ੍ਹੇ ਵਿੱਚ 90 ਲੱਖ ਬਾਲਗ ਮਰਦ 6 ਕਰੋੜ ਬੋਤਲਾਂ "ਸਰਕਾਰੀ ਸ਼ਰਾਬ” ਦੀਆਂ ਪੀ ਜਾਣਗੇ।
ਜਿਹੜੀ ਘਰ ਦੀ ਕੱਢੀ ਸ਼ਰਾਬ ਹੈ ਉਹ ਵੱਖਰੀ । ਆਬਕਾਰੀ ਵਿਭਾਗ ਦੀਆਂ ਫਾਈਲਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਓਸਤਨ 200 ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਾਲਾ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਪਿੰਡ ਲਗਭਗ 25 ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਦੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਸ਼ਰਾਬ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 160 ਤੋਂ 170 ਬੋਤਲਾਂ ਦੇਸੀ ਸ਼ਰਾਬ, 30 ਤੋਂ 40 ਬੋਤਲਾਂ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਸ਼ਰਾਬ ਅਤੇ 20 ਤੋਂ 30 ਬੋਤਲਾਂ ਬੀਅਰ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰ ਖੁਦ ਵੇਚ ਰਹੀ ਹੈ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਵਲੋਂ ਇਹ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਅਨੁਸਾਰ ਮਹੀਨੇ ਦਾ 200 ਘਰਾਂ ਦੀ ਕੁਲ ਆਮਦਨ ਦਾ 7 ਲੱਖ 50 ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਿਆ ਸ਼ਰਾਬ ਵਿੱਚ ਰੁੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਲ ਦਾ 90 ਲੱਖ ਰੁਪਿਆ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਕਰਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੱਟ ਜ਼ਿਮੀਦਾਰੀ ਓਸਤਨ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਿਵਾਰ ਸਾਲ ਦਾ 45000 (ਪੰਤਾਲੀ ਹਜ਼ਾਰ) ਰੁਪਏ ਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਵੱਲੋਂ ਪਰਚੂਨ ਦੁਕਾਨਾਂ ਤੋਂ ਅਤੇ ਜਿੱਥੋਂ ਮਹੀਨੇ ਵਾਰ ਉਧਾਰ ਦਾ ਰਾਸ਼ਨ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਦੇ ਕੀਤੇ ਸਰਵੇ ਮੁਤਾਬਕ ਰਸੋਈ ਦੇ ਰਾਸ਼ਨ ਲਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਦਾ ਬਿਲ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਿਵਾਰ ਓਸਤਨ ੨੦੮੨ ਰੁਪਏ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਸਾਲਾਨਾ 24984 ਰੁਪਏ ਪੰਜਾਬੀ ਪਰਿਵਾਰ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਤੇ ਖ਼ਰਚਦਾ ਹੈ ਤੇ 45000 ਰੁਪਿਆ ਉਸੇ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ਰਾਬ ਤੇ ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸ਼ਰਾਬ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਜਿਹੜੇ ਪੈਸੇ ਪੰਜਾਬੀ ਤੰਬਾਕੂ ਤੇ ਜਾਂ ਸਿਗਰਟ, ਬੀੜੀ, ਜਰਦੇ ਤੇ ਖ਼ਰਚਦਾ ਹੈ ਉਹ ਵੱਖਰਾ ਹੈ।
ਹੁਣੇ ਜਿਹੇ ਜੂਨ 2013 ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸਹਿਤ ਵਿਭਾਗ ਨੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਪੱਧਰ ਤੇ ਇਕ ਚਿੱਠੀ ਤਰਨ ਤਾਰਨ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਡੀ.ਸੀ. ਨੂੰ ਲਿਖ ਕੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਅਕਸ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਰਕਾਰੀ ਖ਼ਤ ਮੁਤਾਬਕ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਕਰਵਾਏ ਗਏ ਸਰਵੇਖਣ
ਅਨੁਸਾਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਕੁੱਲ 2 ਲੱਖ 8 ਹਜ਼ਾਰ 30 ਤੋਂ 60 ਸਾਲ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਮਰਦਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 33 ਹਜ਼ਾਰ ਮਰਦ ਤੰਬਾਕੂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਗੰਭੀਰ ਅਤੇ ਲਾ ਇਲਾਜ ਰੋਗਾਂ ਨਾਲ ਪੀੜਤ ਹੋ ਚੁਕੇ ਹਨ । ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 17 ਹਜ਼ਾਰ ਬੜੀ ਛੇਤੀ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਪੈ
ਚੁਕੇ ਹਨ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜੀਵਨ ਲੀਲਾ ਕਦੇ ਵੀ ਮੁੱਕ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਮਾੜੀ ਹਾਲਤ ਦਾ ਪ੍ਰਤਿਬਿੰਬ ਖੁਦ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਆਪਣੇ ਪੱਤਰ ਵਿੱਚ ਦੱਸ ਰਹੀ ਹੈ।
ਹਰ ਹਰਬੇ ਅਮੀਰ ਬਣਨ ਦੀ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰੀ ਅੰਨ੍ਹੀ ਦੌੜ ਸਾਡਾ ਸਿਆਸੀ ਸਿੰਬਲ ਬਣ ਚੁਕਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਸਾਡਾ ਨਾਗਰਿਕ ਸਿਆਸਤ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ, ਲੋਕ ਸੇਵਾ ਜਾਂ ਸੁਧਾਰਵਾਦੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਮਨੋਬਿਰਤੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ, ਸਗੋਂ ਉਹ ਸਿਆਸੀ ਸੱਤਾ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ
‘ਸੰਵਿਧਾਨਿਕ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਰਾਹੀਂ’ ਰਾਤੋਂ ਰਾਤ ਅਰਬ ਪਤੀ ਬਣਨ ਲਈ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਦਾ ਇਕੋ ਇਕ ਨਿਸ਼ਾਨਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ "ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਚੋਣ ਬਿਜ਼ਨਸ” ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਪੱਲੇ ਤੋਂ ਇਨਵੈਸਟਮੈਂਟ ਕਰੋ ਤੇ ਕੱਲ "ਸੱਤਾ ਦੀ ਚੌਧਰ ਅਤੇ ਸੰਵਿਧਾਨਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਰਾਹੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਹਜ਼ਾਰ ਗੁਣਾਂ ਮਲਟੀਪਲਾਈ ਕਰ ਕੇ ਹਾਸਲ ਕਰੋ” ਦਾ ਵਿਉਪਾਰੀ ਸੰਸਥਾਨ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ ਸਾਡਾ ਲੋਕਤੰਤਰ ! ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਲੋਕ ਸੇਵਾ ਲਈ ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕੀ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀ ਪੰਚਾਇਤੀ ਚੋਣ ਵਿੱਚ ਹਰ ਪੰਚ ਅਤੇ ਸਰਪੰਚ ਦਾ ਉਹ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਉਮੀਦਵਾਰ ਲੱਖਾਂ ਰੁਪਏ ਆਪਣੇ ਘਰੋਂ ਖਰਚ ਕਰੇ ਜਿਹੜਾ ਖੁਦ ਸਰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਆੜ੍ਹਤੀ ਦੇ ਲੱਖਾਂ ਦੇ ਕਰਜ਼ੇ ਹੇਠਾਂ ਦੱਬਿਆਂ ਪਿਆ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਲਈ ਨਵਾਂ ਟਰੈਕਟਰ ਲੋਨ ਤੇ ਕਢਾ ਕੇ ਮੋਗਾ ਮੰਡੀ ਵਿੱਚ ਲੱਖ ਤੋਂ ਡੇੜ੍ਹ ਲੱਖ ਸਸਤਾ ਵੇਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ?  ਤੇ ਫਿਰ ਖ਼ੁਦਕਸ਼ੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ? ਕੀ ਸਾਡੀ ਸਮਾਜਿਕ, ਸੰਵਿਧਾਨਿਕ ਵਿਵਸਥਾ ਅਤੇ ਤਾਨਾ ਬਾਨਾ ਇਸ ਸੱਚਾਈ ਤੇ ਕਦੇ ਆਪਣੀ ਪੁਣ ਛਾਣ ਕਰਕੇ ਨਿਰਪੱਖ ਪੜਚੋਲ ਕਰੇਗਾ ?
ਫ਼ਰਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਫੇਰਦੀ ਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਭਾਉਣ ਤੋਂ ਭੱਜਦੀ ਸਾਡੀ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਸਿਆਸੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਸੰਵਿਧਾਨਿਕ ਵਿਵਸਥਾ ਨੇ ਸਾਡਾ ਕੀ ਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਉਸ ਦੀ ਇਕ ਤਸਵੀਰ ਹੁਣੇ ਜਿਹੇ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਕਰਵਾਏ ਗਏ ਸਰਵੇਖਣ ਵਿੱਚ ਸਾਹਮਣੇ
ਆਈ ਹੈ। ਇਸ ਸਰਵੇਖਣ ਅਨੁਸਾਰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਿਵਾਰ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦਾ ਆਦੀ ਬਣ ਕੇ ਸਿਵਿਆਂ ਦੇ ਰਾਹ ਪੈ ਚੁਕਾ ਹੈ। ਜੋ ਤੱਥ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਏ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮੁਤਾਬਕ 76.47% ਪੇਂਡੂ ਅਬਾਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਦੀ, ਇਸੇ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਨਾਲ 40.14% ਅਬਾਦੀ ਅਫ਼ੀਮ ਦੀ, 21.45% ਅਬਾਦੀ ਭੁੱਕੀ ਦੀ, 20.41% ਅਬਾਦੀ ਮੈਡੀਕਲ ਨਸ਼ੇ ਦੀ, 5% ਅਬਾਦੀ ਬ੍ਰਾਉਨ ਸ਼ੂਗਰ (ਚਰਸ,ਹੀਰੋਇਨ) ਦੀ, 25.29% ਅਬਾਦੀ ਤੰਬਾਕੂ (ਜ਼ਰਦਾ) ਦੀ ਆਦੀ ਬਣਾਈ ਜਾ ਚੁਕੀ ਹੈ। 8.65% ਅਬਾਦੀ ਨਸ਼ੇ ਵਾਲੇ ਮਾਰੂ ਟੀਕੇ ਲਾਉਣ ਦੀ ਆਦੀ ਹੋ ਚੁਕੀ ਹੈ । ਅਜਿਹੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀ 90% ਅਬਾਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਨਿਆਣੇ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਖੁਦ ਆਪ ਖਰਾਬ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਪੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਗਰ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਨਹੀਂ ਬਲਦੀ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਆਪਣੀ ਤੀਵੀਂ ਤੇ ਕੱਢਦੀ ਹੈ। ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਮਾਰ ਹੇਠਾਂ ਆ ਚੁਕਾ ਅਜਿਹਾ ਨੌਜਵਾਨ ਹੀ ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਸੰਘ ਵਿੱਚ ਅੰਗੂਠਾ ਦੇ ਕੇ ਆਪਣੀ ਭੁੱਖ ਪੁਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਫਿਰ ਅਪਰਾਧ ਜਗਤ ਵੱਲ ਮੁੜ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਪੁੱਤ ਦੀ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਦਾ ਮਾਰਿਆਂ ਸਮਾਜ ਤੇ ਉੱਤੋਂ ਧਰਤੀ ਦੀ ਵੰਡ ਦੇ ਡਰ ਨੇ ਇਕ ਪੁੱਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਰੇਕ ਲਗਾ ਚੁਕੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਵਿਵਸਥਾ ਦੇ ਅਪਣਾਏ ਜਾ ਚੁਕੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਮਾਂ ਪਿਓ ਆਪਣੇ ਇਸ ਇਕੋ ਇਕ ‘ਮਰਦ !’ ਔਲਾਦ ਦੀ ਸਮਾਜ ਵਿਰੋਧੀ ਸਾਰੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਤੇ ਪਰਦਾ ਪਾਉਂਦੇ ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਲੈਕ ਮੇਲ ਹੁੰਦੇ ਜਿੰਦਗੀ ਬਸਰ ਕਰੀ ਜਾਂਦੇ ਲਾਚਾਰ ਹਿਰਦੇ, ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਜਾਈ ਤੇ ਪਿਤਾ ਪੁਰਖੀ ਵਿਰਾਸਤ, ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ, ਸਭਿਅਤਾ ਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਨਾਲੋਂ ਨਾਲ ਕਿਰਦਾਰ ਤੇ ਆਚਰਣ ਨਿਰਮਾਣ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਸਾਰ ਕੇ ਨਸ਼ਿਆਂ ਲਈ ਧੰਨ
ਦੌਲਤ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਬਸਰ ਕਰੀ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਸਮਾਜ ਦੀ ਅਜਿਹੀ ਮਨੋਬਿਰਤੀ ਅਤੇ ਕਿਰਦਾਰ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਚੁਕਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹੰਕਾਰ, ਈਰਖਾ, ਨਾ ਸਹਾਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਅਤੇ ਗੁੱਸਾ ਖੋਰੀ ਦੀ ਚੌਧਰ ਸਦਕਾ 60% ਵਾਹਨ ਦੁਰਘਟਨਾਵਾਂ, 90% ਤੇਜ ਧਾਰ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਹਮਲੇ, 69% ਬਲਾਤਕਾਰ, 74% ਡਾਕੇ ਤੇ ਲੁੱਟਾਂ ਖੋਹਾਂ ਅਤੇ 80% ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਕੱਢਣ ਦੀਆਂ ਵਾਰਦਾਤਾਂ ਇਸੇ ਕਾਰਨ ਵਾਪਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਅੰਕੜੇ ਪੰਜਾਬ ਪੁਲਿਸ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਹਨ,ਮੇਰੇ ਨਹੀਂ। ਮੇਰੇ ਨਿਜੀ ਸਰਵੇ ਮੁਤਾਬਕ ਸ਼ਰਾਬ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਨਿਰਾਸ਼ਤਾ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਦੇ ਕੰਗਾਲੀ ਵਾਲੇ ਦਲ ਦਲ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਲਿਆ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਪਿੰਡ ਦੇ ਆਵਾਰਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਾਂਗ ਦਰਿੰਦਗੀ ਦੇ ਵਹਿਸ਼ੀਪੁਣੇ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ, ਸ਼ੈਤਾਨ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਦੀ ਅਜਿਹੀ ਸੋਚ ਦੇ ਧਾਰਨੀ ਬਣ ਚੁਕੇ ਹਨ ਕਿ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ। ਪੰਚਾਇਤਾਂ ਦੀ ‘ਚੁੱਪ’ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਅਜਿਹੀ ‘ਦੜ ਵੱਟੀ ਦਿਨ ਕੱਟੀ’ ਕਰੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਬਣ ਚੁਕੀ ਆਦਤ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਤਬਾਹ ਕਰ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਮਾਨਵੀ ਭਵਿੱਖ "ਪੰਚਾਇਤੀ ਰਾਜ ਵਿਵਸਥਾ ਅਧੀਨ” ਜਿਉ ਰਹੇ ਅਜਿਹੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਖੁਦ ਆਪ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਹਰ ਇਕ ਪੰਜਾਬੀ  ਮਨੁੱਖ ਅਜਿਹੀ ਜਿੱਲ੍ਹਣ ਵਿੱਚ ਫਸੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਲੀਹ ਤੇ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਆਪਣਾ ਬਣਦਾ ਸਹਿਯੋਗ ਅਤੇ ਉਪਰਾਲਾ ਆਰੰਭ ਕਰੇ।
ਅਤਿੰਦਰ ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਸਾਬਕਾ ਐਮ.ਪੀ.

Posted by

Parmjit Singh Sekhon (Dakha)

President Dal Khalsa Alliance

Advisor, Council of Khalistan

dalkhalsa@dalkhalsaalliance.org

Hindus-Brahmins-Terrorism in India,

INDIAN Hindus-Brahmins-TERRORIST,

AND INDIA TERRORIST COUNTRY

***********************************

IT IS TIME TO DECLARE

"INDIA IS OUR WORLD'S TERRORIST AND BARBARIC COUNTRY"

DON’T CALL ME INDIAN.

I’M KHALISTANI

dahakayan di Aedas puri kyon nahin ho rahee

dhwikAW dI Ardws pUrI ikauN nhIN ho rhI?

jsvMq isMG ‘AjIq’

kuJ smW hoieAY, is`K Drm dy iek pRm`K qy pRis`D pRcwrk Aqy gurSbd dy ivAwiKAwkwr iek injI tIvI cYnl pur gur-Sbd dI ivAwiKAw kr rhy sn[ aunHW gur-Sbd dI ivAwiKAw kridAW Acwnk hI ieh suAwl auTwieAw ik bIqy s`T virHAW qoN vI v`D smyN qoN hr gurduAwry Aqy hr is`K dy Gr iv`c, roz Gto-Gt do vwr, svyry Aqy Swm ieh Ardws kIqI jWdI clI Aw rhI hY ik ‘hy Akwl purK Awpxy pMQ dy sdw shweI dwqwr jIE ! sRI nnkwxw swihb qy hor gurduAwirAW, gurDwmW dy, ijnHW qoN pMQ nMU ivCoiVAw igAw hY, KulHy drSn-dIdwr qy syvw-sMBwl dw dwn Kwlsw jI nMU bKSo’[ keI vwr ieh Ardws do vwr qoN v`D vI kIqI jWdI hY[ aunHW puiCAw ik ieh Ardws ieqny lMmyN smyN qoN kIqI jw rhI hY, iPr vI ieh pUrI ikauN nhIN hoeI? jdik is`KI iv`c ieh mMinAw jWdw hY ik Akwl purK dy crnW iv`c SuB Bwvnw nwl kIqI jWdI hr Ardws pUrI huMMdI hY[

aunHW Awp hI Awpxy ies suAwl dw juAwb idMidAW ikhw ik swfw kMm Ardws krnw hY, ausnMU pUirAW krnw jW nw krnw Akwl purK dy Awpxy h`Q iv`c hY[

aunHW dy ies suAwl Aqy juAwb dy sbMD iv`c kuJ Dwrmk inSTw rKx vwly sjxW dy nwl gl kIqI geI qW aunHW ny disAw ik pUry ivSvws, inSTw Aqy SuB Bwvnw dy nwl kIqI jWdI Ardws kdI vI ibrQI nhIN jWdI[ auh zrUr pUrI huMdI hY, siqgurW dw Awpxw bcn hY : ‘ibrQI kdy nw hoveI jn kI Ardws’[ aunHW dy ieh ivcwr sux, puC hI ilAw ik iPr bIqy s`T swlW qoN vI v`D smyN qoN hr gurduAwry qy hr is`K dy Gr roz Gto Gt do vwr kIqI jw rhI ieh Ardws, pUrI ikauN nhIN ho rhI?

ieh suAwl sux ky aunHW ikhw ik jy gMBIrqw nwl socIey qW swnMU ieh gl pRq`K ho jWdI hY ik ieh Ardws is`KI jIvn iv`c iek AijhI rsm ijhI bx geI hoeI hY, jo swfy leI Ardws kridAW inBwauxI zrUrI hY, koeI mOkw hovy, KuSI dw hovy jW ZmIN dw, Ardws kridAW ieh rsm zrUr pUrI kIqI jWdI hY[ koeI vI smJ skdw hY ik rsmI qor qy kIqI geI Ardws-bynqI kdI vI svIkwr nhIN ho skdI[ jy Ardws svIkwr hI nhIN hovygI qW pUirAW ikvyN ho skygI?

aunHW ikhw ik ivcwrn vwlI gl ieh vI hY ik Ardws iv`c pMQ pwsoN ivCoVy gey gurduAwirAW qy hor gurDwmW dy ‘drSn-dIdwr’ qy ‘syvw-sMBwl’ dI izmyNdwrI ‘Kwlsw’ jI nMU bKSy jwx dI mMg kIqI jw rhI hY[ aunHW ‘Kwlsw’ Sbd qy zor idMidAW ikhw ik suAwl auTdw hY ik is`KW dI iksy vI Dwrmk  jQybMdI dy mu`KI sRI gurU gRMQ swihb dI hzUrI iv`c sIny qy h`Q rK ky ieh gl dwAvy dy nwl kih skdy hn ik auh s`cy-su`cy Aqy sQwpq ksOtI pur pUry auqr skx vwly ‘Kwlsw’ hn?

ieqnw kuJ kihx qoN bwAd aunHW Awp hI jvwbI suAwl kridAW ikhw ik AijhI siQqI ivc Ardws kr ky pMQ pwsoN ivCoVy gey gurduAwirAW qy hor gurDwmW dy KulHy drSn-dIdwr qy syvw-sMBwl ‘Kwlsw’ jI nMU bKSy jwx dI jo mMg bIqy s`T slW qoN vI v`D smyN qoN kIqI jWdI clI Aw rhI hY qy hux qk lKW nhIN kroVW vwr kIqI jw cukI hY Aqy AgoN vI lgwqwr kIqI jWdI rhygI, bwry Awpxy AMdr JwqI mwr ky Awpxy-Awp qoN hI pu`C vyKo ik Ardws rwhIN kIqI jw rhI ies mMg nMU pUirAW krn leI, auh ikhVw ‘Kwlsw’ hY, ijsnMU Akwl purK ienHW gurduAwirAW dy KulHy drSn-dIdwr Aqy syvw-sMBwl dI bKSS kry?

pMQ ivc FihMdI-klw : iek idn Acwnk ZYr-rwjnIqk is~KW dI iek AijhI bYTk ivc Swml hox dw mOkw imilAw, ijs ivc ‘is~KI ivc Aw rhy inGwr Aqy is~KW ivc Aw rhI FihMdI klw’ ivSy pur ivcwr-crcw kIqI jw rhI sI[ bYTk ivc jo ivcwr pRgt kIqy jw rhy sn, auh sux ky hYrwnI ho rhI sI ik ieqny fUMGy Aqy pRBwvSwlI ivcwr, aunHW sjxW vloN pRgt kIqy jw rhy sn, ijnHW dw nWA nw qW kdI iksy crcw ivc suixAw igAw sI Aqy nw hI mIfIAw ivc vyKx jW pVHn nMU imilAw sI[

iek sjx kih irhw sI ik Aj is~KI ivc jo inGwr Aqy is~KW iv~c FihMdI klw dI jo dSw vyKx nMU iml rhI hY, auh kuJ idnW, h&iqAW, mhIinAW jW virHAW dy ivc hI nhIN AweI, sgoN ieh bhuq hI lMmW pYNfw qih kr AweI hY[ aunHW ikhw ik jdoN qk SkqI nMU BgqI, ArQwq Drm, dy ADIn rK ky vriqAw jWdw cilAw AwauNdw irhw, EdoN qk sB kuJ TIk-Twk cldw irhw[ pMRqU jdoN BgqI (Drm) nMU SkqI, ijsnMU Ajkl rwjnIqI ikhw jwx lg ipAw hY, dy ADIn krky, ausdI vrqoN s~qw hwsl krn dy leI kIqI jwx lgI, EdoN qoN hI siQqI bdlxI SurU ho geI[

aunHW disAw ik ipRMsIpl siqbIr isMG ny sRI hirmMidr swihb dI sQwpnw dw izkr kridAW iek QW iliKAw hY ik ‘hirmMidr dIAW nIhW pRym, SrDw Aqy sMqoK ’qy rKIAW geIAW sn[ gvwhI hY ik ‘sMqoKsr’ dI Zwr, hirmMidr swihb dIAW nIhW hyT pweI geI sI[ hirmMidr swihb dy cwr drvwzy hn, jo pRqIk hn mnu~KI  eykqw dy, cwr vrnW dy, hr pRkwr dy rMg dy, cwr ckW dy, cwr mukqIAW dy Aqy cwr AwSrmW dy[ ieh drvwzy iksy Kws kMUt ivc nhIN hn[ do-do (pUrb-d~Kx, d~Kx-p~Cm, p~Cm-au~qr Aqy au~qr-pUrb) kUMtW ivckwr ie~k-ie`k drvwzw hY[ ies qrHW idSwvW dw ivvwd vI sRI hirmMidr swihb ny mukw id~qw[ hirmMidr swihb nMU nIvIN QW qy sQwpq kIqw igAw Aqy ausdyy ZuMbd nMU bYTvW r~iKAw igAw, jo inmrqw dy pRqIk hn[ iesyqrHW AMimRq srovr iv~c kml Pul vWg sRI hirmMidr swihb dI sQwpnw kr, aus iv~c Awid gMRQ (sRI gurU gMRQ swihb) dw pRkwS kIqw igAw[

aunHW hor disAw ik ipMRsIpl siqbIr isMG ny sRI Akwl q^q dI sQwpnw Aqy sRI hirmMidr swihb dy nwl ausdy sbMDW dw izkr ienHW SbdW ivc kIqw hY ik sRI hirmMidr swihb dy swhmxy sRI Akwl q^q ies krky bxwieAw igAw sI ik sRI hirmMidr swihb iv~c bYTw is~K Awpxy ienswnI &rzW nMU nw Bulw dyvy[ SkqI {rwjnIqI), BgqI (Drm) dI inZwhbwn hY Aqy dUjy pwsy q^q (sRI Akwl q^q) auqy bYTw hoieAw is~K SkqI (s~qw) hwsl kr, ausdy nSy iv~c BgqI (Drm) nMU nw Bul jwey[ sRI Akwl q^q nMU sRI hirmMidr swihb qoN htvW ies krky bxwieAw igAw sI ik BgqI (Drm) dw siqkwr pihlW hY[

ieqnw kuJ ds ky aunHW puiCAw ik A~j ho kI irhw hY? aunHW Awp hI Awpxy suAwl dw jvwb idMidAW ikhw ik BgqI (Drm) nMU rwjsI s~qw pRwpq krn leI pOVI vjoN vriqAw jwx lgw hY[ BgqI (Drm) dI gl kyvl s~qw hwsl krn leI hI kIqI jWdI hY[ jdoN s~qw jW SkqI pRwpq ho jWdI hY qW BgqI (Drm) nMU Bulw idqw jWdw hY[

aunHW dI gl nMU Agy vDWidAW dUsry sjx ny ikhw ik Drm, ArQwq BgqI dw icMnH ‘ÅÆ’ hY, ijsnMU pUrI qrHW nzr-AMdwz kr id~qw igAw hoieAw hY[ aus dI QW ’qy rwjsI (KMfy, c~kr qy ikrpwnW vwlw) ‘Ç’ icMnH Apnw ilAw igAw hoieAw hY[ aunHW disAw ik sRI hirmMidr swihb Aqy sRI Akwl q^q swihb dy ivckwr jo BgqI Aqy SkqI dy sumyl nMU drsWdy, inSwn swihb lgy hoey hn, aunHW iv~coN, sRI Akwl q^q swihb dy pwsy vwly inSwn swihb pur SkqI dw pRqIk ‘Ç’, ArQwq KMfy, ikrpwnW Aqy c~kr vwlw icMnH, Aqy sRI hirmMidr swihb dy pwsy vwly inSwn swihb pur Drm (BgqI) dw pRqIk ‘ÅÆ’ icMnH hoieAw krdw sI[ ieh inSwn swihb sRI Akwl q^q swihb vwly pwsy dy inSwn swihb qoN kuJ aucw hY[ ijsdw Bwv ieh hY ik SkqI, BgqI dy ADIn hY, ArQwq SkqI, ijsnMU Ajkl rwjnIqI ikhw jwx lg ipAw hY, dI vrqoN BgqI, ijsnMU Drm ikhw jWdw hY, dIAW mwnqwvW dy Anuswr hoxI cwhIdI hY[ aunHW ikhw ik pqw nhIN kdoN sRI hirmMidr swihb vwly pwsy dy inSwn swihb qoN ‘ÅÆ’ htw ky, aus pur vI ‘Ç’ (KMfy, ikrpwnW Aqy c~kr vwlw) icMnH sQwpq kr idqw igAw[ iesdw mqlb spSt hY ik BgqI (Drm) dw icMnH Alop ho igAw hY, ArQwq ‘Drm pMiK kr..’ au~f igAw hY Aqy SkqI (rwjnIqI) hI SkqI (rwjnIqI) rih geI hY[

aunHW ieh vI ikhw ik Aj sMswr Br ivc hzwrW ieiqhwsk Aqy ZYr-ieiqhwsk gurduAwry hn, aunHW ivcoN Swied hI iksy auqy BgqI (Drm) dy pRqIk icMnH ‘ÅÆ’ vwlw inSwn swihb JUldw ivKweI idMdw hovy? iesdy nwl hI aunHW puiCAw ik jdoN cVHdIklw dy AwDwr BgqI (Drm) dy icMnH ‘ÅÆ’ nMU hI pUrI qrHW ivswr idqw igAw hY qW cVHdIklw rih ikQy jwiegI?

jsvMq isMG ‘AjIq’

ਮਾਸਟਰ ਤਾਰਾ ਸਿੰਹੁ ਅਤੇ ਵੈਦ ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਹੁ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖ ਪੰਥ ਨਾਲ ਗਦਾਰੀਆਂ ਦਾ ਕਾਲਾ ਦੌਰ

ਮਾਸਟਰ ਤਾਰਾ ਸਿੰਹੁ ਅਤੇ ਵੈਦ ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਹੁ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖ ਪੰਥ ਨਾਲ ਗਦਾਰੀਆਂ ਦਾ ਕਾਲਾ ਦੌਰ

ਮਾਸਟਰ ਤਾਰਾ ਸਿੰਹੁ ਅਤੇ ਵੈਦ ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਹੁ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖ ਪੰਥ ਨਾਲ ਗਦਾਰੀਆਂ ਦਾ ਕਾਲਾ ਦੌਰ

ਹਿੰਦੂ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਪੰਜਾਬ ‘ਚ ਅੱਗਾਂ ਲਾਉਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ‘ਚ

ਪਟਿਆਲਾ (ਗੁਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਅਕੀਦਾ) : ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂਆਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਵਿਚ ਦੋਫਾੜ ਪਾਉਣ ਦਾ ਮੁੜ ਇਕ ਖਤਰਨਾਕ ਗਰਾਂਉਂਡ ਤਿਆਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਕਿ ਹਿੰਦੂਆਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਪੈਣ ਦਾ ਇਹ ਭਾਂਬੜ ਆਮ ਆਦਮੀ ਲਈ ਬੜਾ ਹੀ ਦਰਦਨਾਕ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਸ ਭਾਂਬੜ ਤੇ ਲੀਡਰ ਆਪਣੀ ਲੀਡਰੀ ਦੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਸੇਕਣਗੇ। ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਉਸ ਸਮੇਂ ਮਿਲੇ ਹਨ ਕਿ ਇਕ ਰਾਸਟਰ ਪੱਧਰ ਦੀ ਹਿੰਦੂ ਜਥੇਬੰਦੀ ਨੇ ਇਹ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂਆਂ ਤੇ ਤਸਦਦ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਜੋ ਤਸਦਦ ਕਰਨ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਵੀ ਸਹਾਈ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਗੱਲ ਇਹ ਵੀ ਜਿਕਰਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਭਾਈਵਾਲ ਹਿੰਦੂ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਭਾਜਪਾ ਵੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਬਾਹਰੋਂ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਲੁਧਿਆਣਾ ਤੋਂ ਇਕ ਪ੍ਰੈਸ ਨੋਟ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਯੂਨਾਈਟਡ ਹਿੰਦੂ ਫਰੰਟ ਦੇ ਪ੍ਰ੍ਰੈਸ ਸਕੱਤਰ ਸ੍ਰੀ ਨਰੇਸ਼ ਗੋਇਲ ਹਨ। ਪ੍ਰੈਸ ਬਿਆਨ ਵਿਚ ਸਪਸ਼ਟ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਮੌਕੇ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਮਤਰੇਏ ਵਿਵਹਾਰ ਕਾਰਨ ਯੂਨਾਈਟਡ ਹਿੰਦੂ ਫਰੰਟ ਜੋ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਥਾਂ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕਜੁੱਟ ਕਰਕੇ ਇਕ ਮੰਚ ਯੂਨਾਈਟਡ ਹਿੰਦੂ ਮੰਚ ਦੇ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਦੇ ਇਕੱਤਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਪੰਜਾਬ ਇਕਾਈ ਦਾ ਗਠਨ ਹੋ ਚੁਕਿਆ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ 21 ਜੂਨ ਨੂੰ ਦੁਪਹਿਰ ਸਾਢੇ ਬਾਰਾਂ ਵਜੇ ਸ੍ਰੀ ਦੁਰਗਾ ਮੰਦਰ ਮਹਾਰਾਜ ਗੰਜ ਨਜਦੀਕ ਪੀ ਏ ਯੂ ਗੇਟ ਨੰਬਰ-3 ਲੁਧਿਆਣਾ ਵਿਚ ਇਕ ਪ੍ਰੈਸ ਕਾਂਨਫਰੰਸ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਯੂਨਾਈਟਡ ਹਿੰਦੂ ਫਰੰਟ ਦੇ ਰਾਸਟਰੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸ੍ਰੀ ਜੈ ਭਗਵਾਨ ਗੋਇਲ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰਨਗੇ। ਇਸ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂ ਸਿੱਖ ਏਕਤਾ ਦੇ ਕੁਝ ਮੁਦਈਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਪਸ਼ਟ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਕਿ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਬਨਾਉਣਾਂ ਕੋਈ ਮਾੜੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਰੋਜ਼ਾਨਾਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਬਣਦੀਆਂ ਹਨ, ਕਈ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਲਈ ਬਣਦੀਆਂ ਹਨ ਕਈ ਐਨ ਜੀ ਓ ਬਣਦੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਖਾਸ ਮਕਸਦ ਲਈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਧਰਮ ਨੂੰ ਖਤਰਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦੇ ਜੁਲਮ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ਮਤਰੇਈ ਮਾਂ ਵਾਲਾ ਸਲੂਕ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇਹ ਕਿਸੇ ਧਰਮ ਦੇ ਜਜਬਾਤ ਭੜਕਾਉਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਵਾਕਿਆ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਕਿ ਜਿਸ ਵਿਚ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਧਰਮ ਨੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਨਾਲ ਕੁੱਟਮਾਰ ਕੀਤੀ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਹਿੰਦੂਆਂ ਨਾਲ ਕੋਈ ਗਲਤ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ, ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਵੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਸਿਰਫ ਹਿੰਦੂਆਂ ਨਾਲ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਸਾਰੇ ਵਰਗਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਮਤਰੇਈ ਮਾਂ ਵਾਲਾ ਕਥਿਤ ਸਲੂਕ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਜੋ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਅਤੇ ਭਾਜਪਾ ਦੇ ਸਰਗਰਮ ਵਰਕਰ ਹਨ ਉਹ ਮੌਜਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਬਾਕੀ ਤਾਂ ਮਰ ਮਰ ਕੇ ਦਿਨ ਕੱਟ ਰਹੇ ਹਨ ਪਰ ਕਿਸੇ ਧਾਰਮਿਕ ਜਥੇਬੰਦੀ ਵਲੋਂ ਇਹ ਕਹਿ ਕਿ ਹਿੰਦੂਆਂ ਨਾਲ ਹੀ ਵਿਤਕਾਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਸਾਰੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਤਰ ਕਰਨ ਦਾ ਹੌਕਾ ਦਿਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਸਮਾਜਿਕ ਤਾਣੇ ਬਾਣੇ ਲਈ ਸਾਂਤੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਜਿਕਰ ਕਰਨਾਂ ਬਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਭਾਰਤ ਦੇ ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰਾਲੇ ਨੇ ਹਜਾਰਾਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸੰਸਥਾਂਵਾਂ ਦੀਆਂ ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨਾਂ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿਤੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਕਥਿਤ ਦੇਸ਼ ਵਿਰੋਧੀ ਸਨ ਜਾਂ ਫਿਰ ਜੋ ਧਾਰਮਕ ਤੌਰ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾ ਕੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਅਸ਼ਾਂਤੀ ਫਿਲਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਰੱਦ ਕੀਤੀਆਂ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਵਿਚ ਜਿਆਦਾ ਸਿੱਖ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਅਤੇ ਈਸਾਈ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੀ ਲਿਸਟ ¦ਬੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਵੈਬਸਾਇਟ ਤੇ ਵੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਜਿਹੀਆਂ ਵੈਬਸਾਇਟਾਂ ਵੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਤੀਆਂ ਜੋ ਕਿ ਕਿਸੇ ਧਰਮ ਵਿਸੇਸ਼ ਦੀ ਤੁਅਸੱਵਬਾਜੀ ਵਿਚ ਕਥਿਤ ਭਾਂਬੜ ਬਾਲਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ। ਇਸ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਯੂਨਾਈਟਡ ਹਿੰਦੂ ਮੰਚ ਦੇ ਪ੍ਰੈਸ ਸਕੱਤਰ ਸ੍ਰੀ ਨਰੇਸ਼ ਗੋਇਲ ਤੋਂ ਕੁਝ ਸਵਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਜਦੋਂ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਾਸਟਰੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਜੈ ਭਗਵਾਨ ਗੋਇਲ ਦਾ ਨੰਬਰ ਦੇ ਦਿਤਾ ਇਸ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਸ੍ਰੀ ਜੈ ਭਗਵਾਨ ਗੋਇਲ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਜਿਹੇ ਸੁਬੇ ਵਿਚ ਜਿਥੇ ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਏਕਤਾ ਅੱਜ ਪੂਰੇ ਜੋਬਨ ਤੇ ਹੈ ਭਾਈਚਾਰਕ ਸਾਂਝ ਵੀ ਹੈ, ਅਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਕਿਥੇ ਕਿਥੇ ਕਿਸ ਹਿੰਦੂ ਤੇ ਜਾਂ ਕਿਸ ਹਿੰਦੂ ਪਰਵਾਰ ਤੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਕਿਸ ਹਿੰਦੂ ਸਗੰਠਨ ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਜੁਲਮ ਕੀਤਾ ਜੋ ਕਿ ਸਿਰਫ ਇਸ ਕਰਕੇ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ ਕਿ ਉਹ ਹਿੰਦੂ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਲਿਸਟ ਮਿਲ ਸਕਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸ੍ਰੀ ਗੋਇਲ ਨੇ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਦਾ ਸਮਾਂ ਮੰਗਿਆ। ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕੱਲ ਲੁਧਿਆਣਾ ਆਉਣਾ ਹੈ, ਪਰ ਖਬਰ ਪੂਰੀ ਹੋਣ ਤੱਕ ਪੂਰਾ ਸਮਾਂ ਹੋਣ ਤੱਕ ਵੀ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਲਿਸਟ ਸ੍ਰੀ ਗੋਇਲ ਨਹੀ ਭੇਜ ਸਕੇ। ਇਸ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਕਈ ਅਮਨ ਪਸੰਦ ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੋ ਸਿਰਫ ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਦੂਜੇ ਗਰਮਦਲੀ ਜਥੇਬੰਦੀ ਦਾ ਗਠਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਣ ਉਹ ਸਮਾਜ ਲਈ ਖਤਰਾ ਹੈ ਮਸਾਂ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਆਈ ਹੈ ਕਿਤੇ ਮੁੜ ਅਜਿਹਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਅਜਿਹੀਆਂ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਬਾਰੂਦ ਦੇ ਢੇਰ ਤੇ ਬੈਠਾ ਦੇਣ ਜਿਸ ਖਮਿਆਜਾ ਸਿਰਫ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਹੀ ਭੁਗਤਣਾ ਪਵੇ ਤੇ ਮੁੜ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਮੁੰਡਿਆ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗ ਜਾਵੇ।

ਮੇਰਾ ਸੁਝਾਅ ਹੈ ਕਿ ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਨੀ ਚਾਹੀਦੀ।

ਮੇਰਾ ਸੁਝਾਅ ਹੈ ਕਿ ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਨੀ ਚਾਹੀਦੀ।

ਮੇਰਾ ਸੁਝਾਅ ਹੈ ਕਿ ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਨੀ ਚਾਹੀਦੀ। 
ਜੇ ਪੜ੍ਹਨੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸਮਝਣੀ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦੀ। 
ਜੇ ਸਮਝਣੀ ਤਾਂ ਇਕ ਕੰਨੋਂ ਸੁਣ ਕੇ ਦੂਜੇ ਕੰਨੋਂ ਕੱਢ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। 
ਜੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਸਮਝ ਕੇ ਅਮਲ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਕੁ ਸਿਆਣੇ ਹੋ ਜਾਵੋਗੇ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੋ ਕੁਝ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਿਖੀ ਦੇ ਨਾਂ ਉਪਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨਾਲ ਘਿਰਣਾ ਹੋਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ਤੇ ਇਹ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਤਰਕ ਬੁੱਧੀ ਤੇ ਵਿਵੇਕਸ਼ੀਲ ਹੋ ਜਾਵੋ, ਜਿਵੇਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਹਿਬ ਸਨ ਤੇ ਫੇਰ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਕੁਝ ਕਰੋਗੇ ਉਹ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ, 
ਕਈਆਂ ਦੀ ਦੁਕਾਨਦਾਰੀ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ, 
ਕਈਆਂ ਦੇ ਬਿਜ਼ਨਸ ਵਲੇਟੇ ਜਾਣਗੇ,
ਕਈਆਂ ਦੇ ਡੇਰਿਆਂ ਤੇ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਚੁੱਪ ਚਾਂ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ।
ਗੋਲਕਾਂ ਮਸਤਾਨੀਆਂ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ।
ਸੋ ਇਸੇ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਿਰਫ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਵਾਹਿਗਰੂ ਤੱਕ ਹੀ ਸੀਮਤ ਰਹੋ, ਇਸ ਤੋਂ ੳੱਗੇ ਨਾ ਵੱਧੋ।
ਗੁਰਬਾਣੀ ਅਮਲੀ ਤੋਰ ਤੇ ਉਹ ਨਹੀ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।
ਗੁਰਬਾਣੀ ਆਪ ਪੜ੍ਹੋ, ਜਾਣੋ, ਸਮਝੋ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਦਾ ਅਧਰ ਬਣਾਓ।
ਇਹ ਬੋਧਿਕ ਕੰਮ ਹੈ, ਇਸ ਵਾਸਤੇ ਬੁੱਧੀ ਦੀ ਲੋੜ ਪੈਣੀ ਹੈ।
ਗੁਰਬਾਣੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਬਣਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਬਹੁਤ ਖਤਰਨਾਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਂ ਕਿ ਉਹ ਸੋਚਣਾ ਸਿਖ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਦਲ ਖਾਲਸਾ ਅਲਾਇੰਸ

ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪੜੋ ਅਤੇ ਪੜਾਵੋ।

ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪੜੋ ਅਤੇ ਪੜਾਵੋ।

ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪੜੋ ਅਤੇ ਪੜਾਵੋ।
1-ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਪਿਓ ਦਾ ਨਾਮ (ਜਵਾਹਰ ਲਾਲ ਨਹਿਰੂ ) ਸੀ।
2-ਜਵਾਹਰ ਲਾਲ ਨਹਿਰੂ ਦੇ ਪਿਓ ਦਾ ਨਾਮ (ਮੋਤੀ ਲਾਲ ਨਹਿਰੂ ) ਸੀ।
3-ਮੋਤੀ ਲਾਲ ਨਹਿਰੂ ਦੇ ਪਿਓ ਦਾ ਨਾਮ ( ਗੰਗਾਦਰ ਨਹਿਰੂ ) ਸੀ।
4-ਗੰਗਾਦਰ ਨਹਿਰੂ ਦੇ ਪਿਓ ਦਾ ਨਾਮ (ਲਕਸ਼ਮੀ ਨਰਾਇਣ ) ਸੀ।
5-ਲਕਸ਼ਮੀ ਨਰਾਇਣ ਦੇ ਪਿਓ ਦਾ ਨਾਮ (ਰਾਜ ਕੋਲ) ਸੀ।
6-ਰਾਜ ਕੋਲ ਦੇ ਪਿਓ ਦਾ ਨਾਮ (ਗੰਗੂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ) ਸੀ।
7-ਗੰਗੂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦੀ ਸਤਵੀਂ ਪੀੜੀ ਵਿਚੋਂ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਸੀ।
8-ਇਹ ਪੀੜੀ ਗੰਗੂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਰਾਹੀਂ ਗੁਰੂ ਘਰ ਦੇ ਰਸੋਈਏ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਹੁਕਮਰਾਨ ਪੀੜੀ ਬਣੀ।
9-ਗੰਗੂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੇ ਗੁਰੂ ਘਰ ਨਾਲ ਗਦਾਰੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਸਤਵੀਂ ਪੀੜੀ ਚ ਇੰਦਰਾ ਗੁਰੂ ਘਰ ਦੀ ਕਾਤਲ ਬਣੀ।
10-ਗੰਗੂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੇ ਦੋ ਛੋਟੇ ਸਾਹਿਬਜਾਦਿਆਂ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਸਮੇਤ ਤਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰਵਾਇਆ।
11-ਗੰਗੂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦੀ ਸਤਵੀਂ ਪੀੜੀ ਚੋਂ ਇੰਦਰਾ ਨੇ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨੀਆਂ ਹੱਥੋਂ ਤਕਰੀਬਨ ਤਿੰਨ ਲੱਖ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹੀਦ ਕੀਤਾ ਹੈ।

Parmjit Singh Sekhon
President
Dal khalsa Alliance
510-774-5909
dalkhalsa@dalkhalsaalliance.com

ਦੇਸ਼ ਵਧ ਰਿਹੈ ‘ਅਨੰਦਪੁਰ’ ਵੱਲ ਅਤੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ‘ਨਾਗਪੁਰ’ ਵੱਲ

ਸਪਸ਼ਟ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਜਿਥੋਂ ਤੱਕ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਿਧਾਨਿਕ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਫੈਡਰਲ ਲੀਹਾਂ ਉਪਰ ਮੁੜ-ਸੰਗਠਨ ਦਾ ਮੁੱਦਾ ਹੈ, ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਘ ਅਤੇ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀਆਂ ਪੁਜ਼ੀਸ਼ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੱਡਾ ਫਰਕ ਨਹੀਂ। ਇਹ ਕੇਹੀ ਵਿੰਡਬਣਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨੇ ਅਨੰਦਪੁਰ ਸਾਹਿਬ ਵਾਲਾ ਮਤਾ ਪਾਸ ਕਰਕੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਅਗਵਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਉਸੇ ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਅਗੇ ਵੱਧਣ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਖੁਦ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦਾ ਮੁੱਖ ਆਗੂ ਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮੁੱਚਾ ਦੇਸ਼ ਸਹਿਜੇ ਸਹਿਜੇ ‘ਅਨੰਦਪੁਰ ਸਾਹਿਬ’ ਵਲ ਵਧਦਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਸ. ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੇ ਬੜੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ‘ਨਾਗਪੁਰ’ ਵਲ ਨੂੰ ਚਾਲੇ ਪਾਏ ਹੋਏ ਹਨ।

ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਦੀ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਬੀਬੀ ਮਮਤਾ ਵਲੋਂ ਫੈਡਰਲ ਮੋਰਚੇ ਦੀ ਬਣਤਰ ਬਾਰੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਨਿਰੰਤਰ ਪ੍ਰਗਤੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਨ ਦਿਨ ਚ ਕਈ ਨਵੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵਾਪਰੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨ ਨੇ ਫੈਡਰਲ ਮੋਰਚੇ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਹੋਰ ਤਾਕਤ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹੈ। ਜਨਤਾ ਦਲ (ਯੂਨਾਇਟਿਡ) ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸ਼ਰਦ ਯਾਦਵ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ-ਪਾਤਰ ਅਤੇ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਮੁੱਖ ਬੁਲਾਰੇ ਕੇ.ਸੀ.ਤਿਆਗੀ ਨੇ ਕਲੱਕਤਾ ਜਾ ਕੇ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਦੀ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਪਾਸੋਂ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਮੋਰਚੇ ਬਾਰੇ ਕਈ ਸਪਸ਼ਟੀਕਰਨ ਲਏ ਹਨ। ਤਿਆਗੀ ਅਨੁਸਾਰ ਮਮਤਾ ਬੈਨਰਜੀ ਇਸ ਮੋਰਚੇ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗੀ ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਇਸ ਦੀ ਬਣਤਰ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਉਸ ਨੇ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਤਿਆਗੀ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਅਗਲੇ ਦੋ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਵਟਾਂਦਰਾ ਕਰੇਗੀ ਅਤੇ ਉਸ ਵਿਚਾਰ ਵਟਾਂਦਰੇ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਮਮਤਾ ਬੈਨਰਜੀ ਨਾਲ ਫਿਰ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰੇਗੀ।

ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਜਨਤਾ ਦਲ (ਯੂਨਾਇਟਿਡ) ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਉਪਰ ਪਾਰਟੀ ਅੰਦਰੋਂ ਦਬਾਅ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਛੇਤੀ ਤੋਂ ਛੇਤੀ ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਨਾਲ ਤੋੜ ਵਿਛੋੜਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਸਮਰਥਕਾਂ ਨੂੰ ਲਾਲੂ ਯਾਦਵ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਨਤਾ ਦਲ ਦੇ ਖੇਮੇ ਵਲ ਜਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕ ਲੈਣ। ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਸੀਨੀਅਰ ਆਗੂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਨਰਿੰਦਰ ਮੋਦੀ ਦੇ ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਚੋਣ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦਾ ਮੁਖ ਆਗੂ ਬਣਨਾ ਸੰਘ ਪਰਿਵਾਰ ਵਲੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ ਜਦਕਿ ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਘਟਗਿਣਤੀਆਂ ਮੋਦੀ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਵੱਡੇ ਅਹੁਦੇ ਲਈ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ। ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਅਡਵਾਨੀ ਜੋ ਕੌਮੀ ਜਮਹੂਰੀ ਮੋਰਚੇ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਹਨ ਆਪਣੇ ਵਲੋਂ ਨਿਤਿਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਤੇ ਸ਼ਰਦ ਯਾਦਵ ਨੂੰ ਮੋਰਚੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਮਨਾਉਣ ਦੇ ਯਤਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਨ ਪਰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਇਹ ਯਤਨ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੇ।

ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਅਡਵਾਨੀ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਸ. ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਕਿ ਇਹ ਮੁਸ਼ਕਲ ਕੰਮ ਨੇਪਰੇ ਚਾੜ•ਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਨਿਤਿਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ। ਅਡਵਾਨੀ ਦੀ ਬਾਦਲ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਮੀਡੀਆ ਸਲਾਹਕਾਰ ਨੇ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸ. ਬਾਦਲ ਨੂੰ ਇਸ ਨਵੇਂ ਮਿਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਆਸ ਹੈ। ਲਗਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਘਟਨਾ ਕ੍ਰਮ ਚਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਬਿਹਾਰ ਦੀ ਹੁਕਮਰਾਨ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਜਮਹੂਰੀ ਮੋਰਚੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣੋ ਰੋਕਣਾ ਬਹੁਰ ਔਖਾ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮਮਤਾ ਬੈਨਰਜੀ ਦੇ ਫੈਡਰਲ ਮੋਰਚੇ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ ਬਿਹਾਰ ਦੀ ਹੁਕਮਰਾਨ ਪਾਰਟੀ ਵਲੋਂ ਸਗੋਂ ਉੜੀਸਾ ਦੇ ਬਿੱਜੂ ਜਨਤਾ ਦਲ ਅਤੇ ਝਾਰਖੰਡ ਵਿਕਾਸ ਮੋਰਚਾ (ਪ੍ਰਜਾਤੰਤਰ) ਵਲੋਂ ਵੀ ਹਾਂ ਪੱਖੀ ਹੁੰਗਾਰਾ ਮਿਲਿਆ ਹੈ। ਬੀਬੀ ਮਮਤਾ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਮਿਣਤੀ ਅਨੁਸਾਰ ਕਾਂਗਰਸ ਖੁਰਾਕ ਸੁਰੱਖਿਆ ਆਰਡੀਨੈਂਸ ਲਾਗੂ ਕਰਕੇ ਧੜਾ ਧੜ ਪੈਸਾ ਵੰਡੇਗੀ ਅਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਲੋਕ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਨਵੰਬਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕਰਵਾ ਦੇਵੇ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਫੈਡਰਲ ਮੋਰਚੇ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਿਤ ਸਮਰਥਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਦੇਰੀ ਕੀਤੇ ਬਗੈਰ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਅਜਿਹਾ ਮੋਰਚਾ ਬਣਾ ਲੈਣ। ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਦੀ ਆਗੂ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੈ ਕਿ ਪੂਰਬੀ ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਇਹ ਪਾਰਟੀਆਂ ਰਲ ਕੇ 60-80 ਸੀਟਾਂ ਜਿੱਤ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।

ਇਸ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਆਧਾਰ ’ਤੇ ਇਹ ਕੌਮੀ ਜਮਹੂਰੀ ਮੋਰਚੇ ਨਾਲ ਅਗਲੀ ਕੇਂਦਰੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਬਣਤਰ ਲਈ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਉੜੀਸਾ ਦੇ ਬਿੱਜੂ ਜਨਤਾ ਦਲ ਆਗੂ ਨਵੀਨ ਪਟਨਾਇਕ ਨੇ 30,000 ਦੇ ਕਰੀਬ ਉੜੀਸਾ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਲਿਆ ਕੇ ਇਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਰੈਲੀ ਅਯੋਜਿਤ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਕੇਂਦਰ ਦੀ ਕਾਂਗਰਸ ਸਰਕਾਰ ਉਪਰ ਗੈਰ-ਕਾਂਗਰਸੀ ਤੇ ਗੈਰ-ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਮੋਰਚੇ ਦੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨਾਲ ਵਿੱਤੀ ਵੰਡ ਦੇ ਸੰਬਧ ਵਿੱਚ ਵਿਤਕਰਾ ਕਰਨ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਲਾਏ । ‘ਇਸ ਪਿਛੋਕੜ ਵਿੱਚ ਪਟਨਾਇਕ ਫੈਡਰਲ ਮੋਰਚੇ ਵਲ ਵਧਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜੇ ਅਜਿਹਾ ਮੋਰਚਾ ਅੰਤਮ ਤੌਰ ਤੇ ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ 60-80 ਸੀਟਾਂ ਜਿੱਤਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਉਹ ਸਥਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਹੜਾ 2004 ਵਿੱਚ ਖੱਬੇਪੱਖੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਹੋਇਆ ਸੀ।

ਇਹ ਵੱਖਰੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਖੱਬੇ -ਪੱਖੀਆਂ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਾਦੀ ਵਿੱਤੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਢਾਂਚੇ ਵਿੱਚ ਬੁਨਿਆਦੀ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਆਪਣੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਨਿੱਕੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ’’ਰਾਹਤਾਂ’’ ਤੱਕ ਸੀਮਿਤ ਕਰ ਲਿਆ। ਖੱਬੇ-ਪੱਖੀਆਂ ਤੋਂ ਉਲਟ, ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਮੋਰਚਾ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਢਾਂਚੇ ਵਿੱਚ ਬੁਨਿਆਦੀ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਵਲ ਵੱਧ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇਸ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਵੱਧਣ ਲਈ ਘਟੋ ਘੱਟ ਜ਼ਮੀਨ ਤਿਆਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਫੈਡਰਲ ਮੋਰਚੇ ਦੀ ਰੂਪ ਰੇਖਾ ਮੁੱਢਲੇ ਤੌਰ ’ਤੇ ਉਹੀ ਸੰਕੇਤ ਦੇ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਅਨੰਦਪੁਰ ਸਾਹਿਬ ਵਾਲੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਮਤੇ ਨੇ 1973 ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੇ ਸਨ। ਪਰ ਜਿਸ ਦੇ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਕੇਂਦਰੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਲਟੇ ਅਰਥ ਕੱਢ ਕੇ ਉਸ ਤਹਿਰੀਕ ਨੂੰ ਸਖ਼ਤੀ ਨਾਲ ਦਬਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਸਚਾਈ ਵੀ ਹੁਣ ਜਗ ਜ਼ਾਹਰ ਹੈ ਕਿ ਗੋਆ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਰਜਕਾਰਨੀ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਨਰਿੰਦਰ ਮੋਦੀ ਨੂੰ ਅਗੇ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਜਿਹੜੀ ਕਵਾਇਦ ਕੀਤੀ ਹੈ ਉਹ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਵਾਇਮ ਸੇਵਕ ਸੰਘ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਿਆਂ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਇਸ ਪਿਛੋਕੜ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ ਵਾਕਫ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਉਹ ਆਪ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ’ਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਘ ਦੇ ਬਹੁਤ ਕਰੀਬ ਚਲੇ ਗਏ ਹਨ। ਸਪਸ਼ਟ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਜਿਥੋਂ ਤੱਕ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਿਧਾਨਿਕ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਫੈਡਰਲ ਲੀਹਾਂ ਉਪਰ ਮੁੜ-ਸੰਗਠਨ ਦਾ ਮੁੱਦਾ ਹੈ, ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਘ ਅਤੇ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀਆਂ ਪੁਜ਼ੀਸ਼ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੱਡਾ ਫਰਕ ਨਹੀਂ।

ਇਹ ਕੇਹੀ ਵਿੰਡਬਣਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨੇ ਅਨੰਦਪੁਰ ਸਾਹਿਬ ਵਾਲਾ ਮਤਾ ਪਾਸ ਕਰਕੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਅਗਵਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਉਸੇ ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਅਗੇ ਵੱਧਣ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਖੁਦ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦਾ ਮੁੱਖ ਆਗੂ ਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮੁੱਚਾ ਦੇਸ਼ ਸਹਿਜੇ ਸਹਿਜੇ ‘ਅਨੰਦਪੁਰ ਸਾਹਿਬ’ ਵਲ ਵਧਦਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਸ. ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੇ ਬੜੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ‘ਨਾਗਪੁਰ’ ਵਲ ਨੂੰ ਚਾਲੇ ਪਾਏ ਹੋਏ ਹਨ।

- -ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ

Sikh katl-e-aam di Yadgar da mudda

is`K-kqlyAwm dy ShIdW dI Xwdgwr dw mu`dw ivvwdW iv`c

jsvMq isMG ‘AjIq’

SRomxI AkwlI dl (bwdl) Aqy ausdI s`qw-ADIn id`lI gurduAwrw pRbMDk kmytI dy mu`KI gurduAwrw rkwb gMj swihb dy kMplYks iv`c nvMbr-84 dy is`K kqlyAwm dOrwn hoey ShIdW dI Xwdgwr sQwpq krn dy audyS nwl, ausdw nINh p`Qr rKvw ky BwvyN pMQ dI BwrI ij`q hox dy dwAivAW nwl bglW vjw lYx, pRMqU is`KI dIAW Dwrmk mwnqwvW pRqI smripq icMqk iesnMU pMQ dI BwrI ij`q qW kI swDwrx ij`q vI svIkwr krn leI iqAwr nhIN[ aunHW dw kihxw hY ik gurduAwrw rkwb gMj swihb dy kMplYks iv`c ie`k pwsy rUhwnIAq dy mwlk aunHW siqgurW, sRI gurU qyg bhwdr jI dI Xwdgwr sQwpq hY, ijnHW smucI mwnvqw dy Dwrmk ivSvws dI AwzwdI dI riKAw dy sMklp nMU pUirAW krn leI Awp id`lI puj ky Shwdq id`qI sI Aqy ijnHW dI Shwdq pur AwpxI pRqIikirAw pRgt kridAW sRI gurU goibMd isMG jI ny PurmwieAw : ‘qyg bhwdr ky clq BXo jgq ko sok, hY hY hY sB jg BXo jY jY jY surlok’[ aunHW dI Xwdgwr dy brwbr aunHW is`KW dI ‘Shwdq’ nMU smripq Xwwdgwr kwiem kIqw jwxw, ijnHW nMU AxcwhI mOq shyVnI peI, BwvyN QOV-icrI rwjsI lwB dI pRwpqI iv`c shwiek hox dw kwrx bx sky, pr lMby smyN qk kudrq iesnMU iksy vI kImq qy pRvwn nhIN kr skygI[

ienHW icMqkW Anuswr iksy smyN sMq Pqh isMG ny sRI gurU hirgoibMd swihb dy AsQwn, sRI Akwl qKq swihb pur Agn kuMf sQwpq kr, aunHW nMU AwpxI Xwdgwr vjoN kwiem rKx dw jqn kIqw sI, pr ausdw Aqy aunHW Agn kuMfW dw kI hSr hoieAw, iksy qoN vI CuipAw hoieAw nhIN[ auh hor dsdy hn ik mwstr qwrw isMG, ijnHW nMU kOm vloN pMQ rqn hox dw snmwn pRwpq hY, ny sRI drbwr swihb kMplYks iv`c mrn vrq riKAw sI, jo lMbw iKc ky vI sPl nhIN sI ho sikAw[ jy auh mrn vrq, mMg mMnI jw ky sPl ho jWdw, jW mMg nw mMny jwx qy auh ShId ho jWdy qW aunHW dy pRSMskW ny auQy, sRI drbwr swihb kMplYks iv`c hI aunHW dI Xwdgwr bxw, ausnMU sRI drbwr swihb dy qul mwnqw dyxI SurU kr dyxI sI, jo ik kudrq nMU svIkwr nhIN sI[ ijsqrHW sMq Pqh isMG dw ‘sV mrn’ dw sMklp kmzorI iv`c bdl ky AsPl ho igAw, ausy hI qrHW mwstr qwrw isMG dw ‘mrn vrq’ vI iksy kmzorI dw iSkwr ho sPl hoxo rih igAw[ aunHW icMqkW Anuswr ieh AijhIAW audwhrxW hn, jo ies gl dw pRmwx hn ik kudrq, ijs Awqmw nMU ausny mhwn rUhwnI SkqI nwl BrpUr kr lok ihq dy sMklp nMU pUirAW krn leI ies sMswr iv`c ByijAw, ausdy qul iksy vI duinAwvI SKsIAq nMU KiVAW hox dI iejwzq nhIN idMdI[

ienHW icMqkW dw ieh vI kihxw hY ik, ies Xwdgwr dw nINh p`Qr rKy jwx qoN bwAd, gurduAwrw rkwb gMj kMplYks iv`c hI sRI gurU Arjn dyv jI dw ShIdI purb mnwx leI AwXoijq gurmiq smgm iv`c hr bulwry vloN gurU swihb dI Shwdq dw sMKyp ijhw izkr kr, ies Xwdgwr dy sbMD iv`c jo lMby BwSx id``qy gey, aunHW dI sur qoN spSt ieh sMkyq imldw hY ik ies Xwdgwr dI sQwpnw dw audyS, nw qW nvMbr-84 dy ShIdW pRqI SrDWjlI pyS krnw hY Aqy nw hI lgy zKmW dI bIqy 29 virHAW qoN pIVw hMfw rhy pIVqW dy zKmW pur mlHm lwauxw, iesdw muK audyS nyV BivK iv`c hox vwlIAW id`lI ivDwn sBw dIAW coxW Aqy iPr aunHW qoN bwAd hox vwlIAW lok sBw dIAW coxW iv`c ie`k pwrtI ivSyS ivruD iesdI vrqoN kr rwjsI lwB auTwxw hY[

s. srnw dw kdm : gurduAwrw rkwb gMj kMplYks iv`c nvMbr-84 dy is`K ShIdW dI Xwdgwr kwiem kIqy jwx dy ivruD SRomxI AkwlI dl id`lI dy pRDwn s. prmjIq isMG srnw vloN Adwlq dw drvwzw jw KtKtwieAw jwxw, Dwrmk icMqkW dI mwnqw Anuswr, aunHW dI bhuq v`fI rwjsI Bul hY, ijsnMU ivroDI aunHW nMU rwjsI nukswn phuMcwx leI vrq skdy hn qy ieh sMBv vI hY ik auh ies audyS iv`c iksy hd qk sPl vI ho jwx[ pr ieh icMqk aunHW dy ies kdm nMU Dwrmk mwnqwvW ivruD svIkwr krn leI iqAwr nhIN[ ijvyN ik aupr ibAwn kIqw igAw hY, aunHW dw kihxw hY ik mhwn rUhwnIAq dy mwlk sRI gurU qyg bhwdr jI dI Xwdgwr dy brwbr duinAvI ivAkqIAW dI Xwdgwr kwiem kIqw jwxw iksy sI qrHW Dwrmk mwnqwvW dy AnukUl nhIN svIkwirAw jw skdw[

ienHW icMqkW Anuswr cwhIdw qW ieh sI ik ies mu`dy nMU lY ky s. prmjIq isMG srnw iksy duinAwvI Adwlq ivc jwx dI bjwey is`K pMQ dI Adwlq iv`c jWdy Aqy Awm is`KW nMU Awpxy idRStIkox jwxU krvWdy ik auh gurduAwrw rkwb gMj ivKy ieh Xwdgwr bxwey jwx dy ivruD ikauN hn[ aunHW nMU dsdy ik auh nvMbr-84 dy ShIdW dI Xwdgwr kwiem kIqy jwx dy qW hk iv`c hn, pr sRI gurU qyg bhwdr jI dy ieiqhwsk AsQwn dy brwbr iksy vI qrHW dI koeI Xwdgwr bxwey jwx dw smrQn nhIN kr skdy[ Aijhw krn nwl Awm is`KW dw aunHW nMU BrpUr smrQn iml skdw sI[ aunHW vloN Aijhw nw kr duinAwvI Adwlq iv`c jwx leI, BwvyN AwpxIAW Dwrmk BwvnwvW dw hI shwrw ilAw igAw hovy, iPr vI aunHW dy ies kdm nMU rwjnIqI qoN pRyirq hI mMinAw jwiegw[ ijsdy clidAW aunHW nMU iksy hd qk rwjsI nukswn hox dI sMBwvnW qoN ienkwr nhIN kIqw jw skdw. ikauNik Dwrmk mwmilAW iv`c id`lI dy is`K bhuq hI sMvydnSIl hn[

gl id`lI ivDwn sBw dIAW coxW dI : iesy vrHy nvMbr-dsMbr iv`c hox vwlIAW id`lI ivDwn sBw dIAW coxW iv`c SRomxI AkwlI dl (bwdl), id`lI gurduAwrw coxW iv`c hoeI AwpxI hUMJw Pyr ij`q Aqy ienHW coxW iv`c ivroDI iDr, kWgRs ivruD hiQAwr vjoN vrqx dy audyS nwl gurduAwrw rkwb gMj iv`c nvMbr-84 dy is`K ShIdW dI Xwdgwr dw nINh p`Qr rKvwey jwx nMU AwDwr bxw ky Bwjpw swhmxy ivDwn sBw dIAW 10 qoN 15 sItW qk dw dwAvw pyS kr skdw hY[ disAw jWdw hY ik ieh dwAvw pyS kr ky vI dl dy AwgU s`q (7) sItW pur smJOqw krn leI Awpxy AwpnMU iqAwr kr cuky hoey hn[ auDr id`lI Bwjpw dy inkt sUqrW Anuswr auh AkwlI dl nMU ipClIAW cwr sItW hI id`qy jwx dy hk iv`c hn[

ieQy ieh gl vrnxXg hY ik ipClIAW ivDwn sBW coxW smyN vI SRomxI AkwlI dl (bwdl) vloN ivDwn sBw dIAW 15 sItW pur Awpxw dwAvw pyS kIqw igAw sI[ pRMqU Bwjpw nyqw aunHW nMU 4 sItW qoN v`D iek vI sIt dyx leI iqAwr nhIN sn hoey[ PlsrUp bwdl AkwlI dl dy muKIAW nMU cwr sItW qy hI smJOqw kr lYx qy mjbUr hoxw ipAw sI[

ieQy ieh gl vI vrnxXog hY ik jo cwr sItW AkwlI dl nMU imlIAW sn, aunHW chuM sItW pur hI aus dy aumIdvwrW nMU hwr dw swhmxw krnw ipAw sI[ SRomxI AkwlI dl (bwdl) dy kOmI jnrl skq`r, j. Avqwr isMG ihq dI rwjOrI gwrfn hlky qoN mwqR 38 votW nwl hwr hoeI, jdik id`lI pRdyS XUQ AkwlI dl (bwdl) dy pRDwn s. mnijMdr isMG isrsw, ijnHW Awpxy pMjwbI bwg hlky qoN kohW dUr jw jMgpurw hlky qoN cox lVI sI, nMU 16896 votW nwl, s. rivMdr isMG Kurwxw, ijnHW AwdrS hlky qoN cox lVI, nMU 4525 votW nwl Aqy s. jiqMdr isMG SMtI, ijnHW Swhdrw hlky qoN cox lVI, nMU 1536 votW nwl hwr dw swhmxw krnw ipAw[

…Aqy AMq iv`c : disAw jWdw hY ik ies vwr s. mnijMdr isMG isrsw, jMgpur dI bjwey rwjOrI gwrfn hlky qoN cox lVnw cwhuMdy hn, jdik j, Avqwr isMG ihq Awpxw ieh hlkw C`fx leI iqAwr nhIN[ mMinAw jWdw hY ik jy AkwlI dl vloN j. Avqwr isMG ihq dI bjwey iksy hor nMU rwjOrI gwrfn hlky qoN cox mYdwn iv`c auqwirAw jWdw hY qW ies hlky dIAW rwmgVHIAw votW jo iksy vI aumIdvwr dI ij`q hwr iv`c mhq`vpUrx BUimkw inBw skdIAW hn, ivtr jwxgIAW hn[ ies kwrx SRomxI AkwlI dl (bwdl) dI kOmI lIfriSp leI ies hlky ivcly aumIdvwr, j. Avqwr isMG ihq nMU bdlx dw PYslw krnw sihj nhIN hovygw[

jsvMq isMG ‘AjIq’

   

ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਨਿਰਾਸਾਜਨਕ ਰਵੱਈਆ

ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਨਿਰਾਸਾਜਨਕ ਰਵੱਈਆ

ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਨਿਰਾਸਾਜਨਕ ਰਵੱਈਆ

ਮੇਰੇ ਦਫਤਰ ਤੇ ੧੨ ਤਾਰੀਕ ਨੂੰ ਹੋਈ ਚੋਰੀ ਦੀ ਵਾਰਦਾਤ ਸਬੰਧੀ ਪੁਲਿਸ ਪ੍ਰਸਾਸਨ ਦਾ ਰਵੱਈਆ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਅਤੇ ਹੈਕੜ ਭਰਪੂਰ ਸੀ । ਪੁਲਿਸ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਇਸ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਮਾਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾ ਬੜੇ ਬੇਰਹਿਮ ਤਰੀਕੇ ਨੌਜੁਆਨ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦਾ ਘਾਣ ਕੀਤਾ । ਇਸ ਦੀ ਤਾਜਾ ਮਿਸਾਲ ਉਦੋਂ ਮਿਲੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦਫਤਰ ਤੇ ਹੋਈ ਚੋਰੀ ਦੀ ਵਾਰਦਾਤ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਫੋਕਲ ਪੁਆਇੰਟ ਥਾਣੇ ਗਿਆ ।ਜਿਸ ਦਿਨ ਵਾਰਦਾਤ ਹੋਈ ਉਸ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਦੁਕਾਨ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਆਪ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸੇ ਨੇ ਹੀ ਮੈਂਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਚੋਰੀ ਦੀ ਘਟਨਾ ਘਟੀ ਹੈ ਜਿਸ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਪੀ ਸੀ ਆਰ ਵਾਲ਼ੇ ਫਿਰ ਏ.ਐਸ ਆਈ ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਆਏ ਸਨ । ਉਹਨਾਂ ਉਸੇ ਦਿਨ ਮੈਂਨੁੰ ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਸਮਾਨ ਦੀ ਲਿਸਟ ਥਾਣੇ ਦੇਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਥਾਣੇ ਗਿਆ ਤਾਂ ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਦੀ ਲਿਸਟ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਗੁਰਤੇਜ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਦਿਤੀ ਜਾਵੇ । ਉਸ ਸਮੇਂ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਗੁਰਤੇਜ ਸਿੰਘ ਥਾਣੇ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮੈਂ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਫੋਨ ਤੇ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸਵੇਰੇ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ । ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸਵੇਰੇ ਉਹ ਫਿਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਉਣ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਫੋਨ ਤੇ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਫੋਨ ਰਸੀਵ ਨਾ ਕੀਤਾ ਮੈਂ ਐਸ.ਐਮ.ਐਸ ਜਰੀਏ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ । ਕੋਈ ਵੀ ਜੁਆਬ ਨਾਂ ਆਉਣ ਤੇ ਮੁਨਸੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਾਹਿਬ ਕਿਤੇ ਜਰੂਰੀ ਡਿਊਟੀ ਤੇ ਗਏ ਹਨ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਆ ਜਾਣਾ । ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਸਾਮ ਨੂੰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਸਾਹਿਬ ਫਿਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ਼ ਫੋਨ ਤੇ ਗੱਲ ਹੋਈ ਉਹਨਾਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸਵੇਰੇ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ । ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸਵੇਰੇ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾ ਨਾਲ਼ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਰਾਤ ਦੀ ਡਿਊਟੀ ਕਰ ਕੇ ਗਏ ਹਨ ਸਾਂਮ ਨੂੰ ਆ ਜਾਣਾ । ਸਾਂਮ ਨੂੰ ਉਹਨਾ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਟਾਈਮ ਤੇ ਮੈਂ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ । ਥਾਣੇ ਦੇ ਮੁਨਸੀ ਨੇ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਫੋਨ ਤੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮਨਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਆਏ ਹਨ ਉਹ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਦੀ ਇੰਤਜਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਫਤਰ ਪਹੁੰਚ ਗਏ । 
ਜਦੋਂ ਉਹ ਦਫਤਰ ਆਏ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ ਤਾ ਉਹਨਾ ਦਾ ਰਵੱਈਆ ਬੜਾ ਕੁਰੱਖਤ ਸੀ । ਉਹਨਾ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਥੇ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਤੁਸੀਂ ਐਵੇਂ ਰੌਲ਼ਾ ਪਾਇਆ । ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਸਿਰਫ ਹਰਿਆਣਾ ਨੰਬਰ ਹੀ ਪੜਿਆ ਗਿਆ ਹੋਰ ਕੁੱਝ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ? ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੇਸ ਲਈ ਕੁੱਝ ਮਿਲ਼ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਤੁਸੀ ਚੋਰੀ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾ ਕੋਰਟ ਵਿੱਚ ਫਾਈਦਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ । ਕੋਈ ਨਾ ਅਸੀਂ ਵੀ ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਦਰਜ ਕਰਾਂਗੇ ਤੇ ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਕੋਰਟ ਕੁੱਝ ਮੰਗੇਗੀ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਕਹਿ ਦੇਵਾਂਗੇ ਕਿ ਸੱਭ ਕੁੱਝ ਫਾਲਸ ਹੈ ।  ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ਼ ਸੰਵਾਦ ਰਚਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿਦਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ? ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਹਰਿਆਣਾ ਨੰਬਰ ਦੀ ਗੱਡੀ ਹੈ ਬਲਕਿ ਚਸਮਦੀਨ ਕਮਲ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਹੈ । ਨਾਲੇ ਤੁਹਾਡਾ ਆਪਣਾ ਪੁਲਿਸ ਅਫਸਰ ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਮੌਕਾ ਦੇਖ ਕੇ ਆਇਆ ਹੈ ਉਹ ਵੀ ਝੂਠ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਹੈ । ਫਿਰ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਗੁਰਤੇਜ ਸਿੰਘ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਕਮਲ ਨੂੰ ਵੀ ਦੇਖ ਲਾ ਗੇ , ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਫੇਰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਜਦੋਂ ਪੁਲਿਸ ਆਪਣੀ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਦੀ ਹੈ । ਉਸ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਮੈਂਨੂੰ ਡਰਾਉਣ ਧਮਕਾਉਣ ਦਾ ਸੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਐਵੇਂ ਹੀ ਫੇਕ ਇੰਨਕਾਉਟਰ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ।
ਮੇਰੇ ਬੈਠੇ ਬੈਠੇ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਪੁਲਿਸ ਅਫਸਰ ਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆਂ ਤੇ ਉਹਨਾ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸੱਭ ਫੇਕ ਹੈ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ । ਉਸ ਪੁਲਿਸ ਅਫਸਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਜੋ ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਸਮਾਨ ਦੀ ਲਿਸਟ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਹਨ ਉਸ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ਼ ਆaੁ । ਇੰਸਪੈਕਰਟ ਗੁਰਤੇਜ ਸਿੰਘ , ਏ ਐਸ ਆਈ ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਬਿਆਨ ਦਰਜ ਕਰਵਾਉਣ ਨੂੰ ਕਹਿ ਆਪ ਉਸ ਅਫਸਰ ਕੋਲ਼ ਚਲੇ ਗਏ । ਏ.ਐਸ ਆਈ ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦਾ ਰਵੱਈਆ ਬੜਾ ਸਲੀਕੇ ਵਾਲਾ ਸੀ ਉਹ ਸੱਭ ਕੁੱਝ ਸਮਝਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਇਸਾਰ ਇਸਾਰੇ ਨਾਲ਼ ਕਹਿ ਵੀ ਦਿਤਾ ਕਿ ਵੀਰ ਅਸੀਂ ਤਾ ਨੌਕਰ ਹਾ ਨੌਕਰੀ ਕਰਨੀ ਹੈ ਕਿਵੇਂ ਕਹਿਣਗੇ ਉਦਾਂ ਹੀ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ । ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਦੀ ਕਾਪੀ ਮੈਂਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਿਤੀ । ਇਹ ਹੈ ਸਾਡੇ ਮਹਾਨ ਭਾਰਤ ਦੀ ਮਹਾਨ ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾਦਾਰ । ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ਼ ਕਿਵੇਂ ਪੇਸ਼ ਆਉਂਦੀ ਹੋਵੇਗੀ ਉਸ ਦਾ ਅੰਦਾਜਾ ਤੁਸੀਂ ਆਪ ਹੀ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਹੋ । 
ਇੰਜੀ.ਮਨਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗਿਆਸਪੁਰਾ : ੦੯੮੭੨੦੯੯੧੦੦

Nimanya de maan

ਨਿਮਾਣਿਆਂ ਦੇ ਮਾਣ

ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ ਸਿਰਤਾਜ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹ ਦਾ ਅੱਜ ਸ਼ਹੀਦੀ ਪੁਰਬ ਹੈ ।ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਇੱਕ ਨਿਵੇਕਲਾ ਧਰਮ ਹੈ । ਇਸ ਨਿਵੇਕਲੇ ਧਰਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਲਮ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਨਾਲ਼ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹ ਨੇ ਕੀਤੀ । ਹਾਕਮਾਂ ਨਾਲ਼ ਸਿੱਧੀ ਟੱਕਰ ਲਈ । ਬਾਬਰ ਨੂੰ ਜਾਬਰ ਤੱਕ ਕਿਹਾ । ਹਾਕਮਾਂ ਦੇ ਜੋਰ ਜ਼ਬਰ ਵਿਰੁੱਧ ਅਵਾਜ ਉਠਾਈ :-ਹਾਕਮਾਂ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਸਮਾਂਨਅੰਤਰ ਨਾਮ 'ਪਾਪ ਕੀ ਜੰਝ' ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਿਹਾ 'ਸਰਮ ਧਰਮ ਦੋਇ ਛਪਿ ਖਲੋਏ, ਕੂੜ ਫਿਰੈ ਪਰਧਾਨੁ ਵੇ ਲਾਲੋ' ਜਿਹੇ ਸਬਦਾਂ ਨਾਲ਼ ਹਾਕਮਾਂ ਦੇ ਚਪੇੜਾਂ ਮਾਰੀਆਂ । ਜੰਝੂ ਦੀ ਵਿਰੋਧਤਾ ਕਰਕੇ ਆਪ ਸੂਦਰਾਂ ਦੇ ਪਾੜੇ ਵਿੱਚ ਆਏ(ਮੰਨੂ ਸਿਮਰਤੀ ਅਨੁਸਾਰ ਅਗਰ ਉੱਚੀ ਜਾਤ ਵਾਲਾਂ ਜੰਝੂ ਨਹੀਂ ਪਉਂਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸੂਦਰਾਂ ਦੀ ਸ੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ) ਅਤੇ ਸਦੀਆਂ ਦੇ ਨਿਮਾਣਿਆਂ ਲਿਤਾੜਿਆਂ ਨੂੰ ਗਲ਼ ਨਾਲ਼ ਲਗਾਇਆ ਫਲਸਰੂਪ ਅਖੌਤੀ ਉੱਚ ਜਾਤੀਆਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਵੀ ਝੱਲਣਾ ਪਿਆ ਅਤੇ ਜੇਹਲਾਂ ਵੀ ਕੱਟਣੀਆਂ ਪਈਆਂ, ਚੱਕੀਆਂ ਵੀ ਪੀਹਣੀਆਂ ਪਈਆਂ ।
ਕੁੱਝ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਚੱਲਦਿਆਂ ਪੰਜਵੇਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਆਦਿ ਗ੍ਰੰਥ ਨੂੰ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤਾ । ਉਨਾਂ ਵਲੋਂ ਉਸ ਗ੍ਰੰਥ ਵਿੱਚ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਜ ਕਰਨ ਲਈ (ਜੋ ਦਰਜ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਚਨਾਂ ਤੋਂ ਗੁਰਬਾਣੀ ਬਣਨੀ ਸੀ) ਗੁਰਮਤਿ ਦੀ ਕਸਵੱਟੀ ਰੱਖੀ ਗਈ । ਜੋ ਰਚਨਾ ਗੁਰਮਤਿ ਦੀ ਕਸਵੱਟੀ ਤੇ ਖਰੀ ਉੱਤਰਦੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਬਣਾ ਦਿਤਾ ਗਿਆ । ਜਿਹੜੀ ਰਚਨਾ ਗੁਰਮਤਿ ਦੀ ਕਸਵੱਟੀ ਤੇ ਖਰੀ ਨਹੀਂ ਉੱਤਰਦੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਿਲ ਨਹੀ ਕੀਤਾ  । ਉਹਨਾਂ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਭਗਤ ਦਾ ਪਿਛੋਕੜ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ , ਕੋਈ ਊਚ ਨੀਚ ਨਹੀਂ ਦੇਖੀ ਜੋ ਰਚਨਾ ਗੁਰਮਤਿ ਦੀ ਕਸਵੱਟੀ ਤੇ ਖਰੀ ਉੱਤਰੀ ਉਹ ਚਾਹੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜਾਤੀ ਦੇ ਭਗਤ ਨੇ ਲਿਖੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਮਿਲ ਕਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਬਣਾ ਦਿਤਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੱੱਜ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਮੱਥਾ ਵੀ ਟੇਕਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਜੋ ਕਸਵੱਟੀ ਤੇ ਖਰੀ ਨਹੀਂ ਉੱਤਰਦੀ ਸੀ ਉਹ ਚਾਹੇ ਕਿੱਡੇ ਵੀ ਉੱਚ ਜਾਤੀ ਦੇ ਬੰਦੇ ਦੀ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਿਲ ਨਾ ਕੀਤਾ ।
ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਅਖੌਤੀ ਉੱਚ ਜਾਤੀ ਦੇ ਲੇਖਕ ਝੱਜੂ, ਕਾਹਨਾ,ਹੁਸੈਨ ਆਦਿ ਆਪਣੀ ਰਚਨਾ ਦਰਜ ਕਰਵਾਉਣੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ । ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਵੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਗੁਰਮਤਿ ਦੀ ਕਸਵੱਟੀ ਤੇ ਖਰੀ ਨਾਂ ਉੱਤਰਦੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇੰਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿਤਾ । ਇਸ ਅਖੋਤੀ ਉੱਚ ਜਾਤੀਏ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਹਜਮ ਕਿਵੇਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ ਕਿ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਵਲੋਂ ਦੁਰਕਾਰੀਆਂ ਨੀਵੀਆਂ ਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਭਗਤਾਂ , ਕਬੀਰ, ਰਵਿਦਾਸ,ਨਾਮਦੇਵ,ਸੈਣ, ਸਦਨਾ ਆਦਿ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰ ਲਈਆਂ ਪਰ ਉਹਨਾ ਦੀ ਰਚਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਿਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਉਹ ਇਸ ਗੱਲੋਂ ਡਾਹਡੇ ਔਖੇ ਸਨ ਅਤੇ ਅੱਗ ਤੇ  ਲਿਟਦੇ ਸਨ । ਇਹਨਾਂ ਅਖੌਤੀ ਉੱਚ ਜਾਤੀਆਂ ਦਾ ਮਾਨਸਿਕ ਪੱਧਰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਹੀ ਧਾਰਮਿਕ ਗੰਥਾਂ ਹੀ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ।
ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਭਾਗ ਵਲੋਂ ਛਾਪੀ ਭਗਵਾਨ ਸ਼੍ਰੀ ਬਾਲਮੀਕ ਦੀ ਰਮਾਇਣ ਵਿੱਚ ਭਗਵਾਨ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮ ਜੀ ਦੇ ਕਾਲ ਦਾ ਚਿਤਰਣ ਇਸ ਤਰਾਂ ਕੀਤਾ ਹੈ ' ਭਗਵਾਨ ਰਾਮ ਜੀ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਇੱਕ ਮਰੇ ਹੋਏ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਰੋਂਦਾ ਕੁਰਲਾਉਂਦਾ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ । ਭਗਵਾਨ ਰਾਮ ਜੀ ਨੇ ਉਸ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਰੋਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾ ਦੇ ਬੱਚੇ ਅਤੇ ਨੌਜੁਆਨ ਇਸ ਤਰਾਂ ਬੇਵਕਤੀ ਮੌਤ ਮਰਨ ਇਹ ਠੀਕ ਨਹੀਂ । ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਹੋ ਰਹੇ ਕੁਦਰਤੀ ਅਨਰਥਾਂ ਨੂੰ ਆਪ ਜੀ ਰੋਕੋ । ਭਗਵਾਨ ਰਾਮ ਨੇ ਮੁਸਕੁਰਾਅ ਕੇ ਕਾਰਨ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਇਹ ਕੁਦਰਤੀ ਅਨਰਥ ਕਿਉਂ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ? ਅਤੇ  ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਤਾਂ ਅੱਗੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਆਪ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਭੂਕ ਨਾਮ ਦਾ ਸੂਦਰ ਭਗਤੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਸ ਸੂਦਰ ਵਲੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਭਗਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੀ ਇਹ ਅਨਰਥ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ਆਪ ਉਸ ਸੂਦਰ ਨੂੰ ਭਗਤੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕੋ । 
ਭਗਵਾਨ ਰਾਮ ਜੀ ਇਹ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਰੋਹ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ । ਉਹਨਾਂ ਤੁਰੰਤ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੀਆਂ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਚਾੜ ਦਿਤਾ । ਭਗਵਾਨ ਰਾਮ ਜੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਫੌਜਾਂ ਉਸ ਸੰਭੂਕ ਨਾਮ ਦੇ ਸੂਦਰ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਵਾਹੋ ਦਾਹੀ ਦੌੜੀਆਂ । ਮਿੱਟੀ ਘੱਟੇ ਵਿੱਚ ਘੋੜੇ ਦੌੜਾਂਦੇ ਥੱਕ ਗਏ । ਧੂੜ ਘੱਟੇ ਨਾਲ਼ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਸਿਰ ਭਰ ਗਏ । ਸਵੇਰ ਦੇ ਚੱਲੇ ਦੁਪਹਿਰ ਹੋਣ ਤੇ ਆਈ ਪਾਣੀ ਵੀ ਨਸੀਬ ਨਾਂ ਹੋਇਆ ਨਾਂ ਹੀ ਸੰਭੂਕ ਲੱਭਿਆ । ਥੱਕ ਹਾਰ ਗਏ, ਪਾਣੀ ਬਾਝੋ ਜੀਭ ਤਾਲੂਏ ਨੂੰ ਲੱਗ ਗਈ ਪਰ ਸੰਬੂਕ ਦਾ ਕੋਈ ਅਤਾ ਪਤਾ ਨਾਂ ਲੱਗਾ । ਜੰਗਲਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਹੋ ਤੁਰੇ  । ਤੁਰਦੇ ਤੁਰਦੇ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਰਮਣੀਕ ਘਾਟੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ । ਉਹਨਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਦਾ ਰੁੱਖ ਉਸ ਰਮਣੀਕ ਘਾਟੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਕਰ ਦਿਤਾ । ਉਸ ਰਮਣੀਕ ਘਾਟੀ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਥੇ ਫੁੱਲਾਂ ਫਲਾਂ ਦੇ ਦਰਖਤ ਭਰੇ ਪਏ ਸਨ । ਪਾਣੀ ਦੇ ਚਸ਼ਮੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਸਨ । ਹਰੀ ਭਰੀ ਘਾਟੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਖਿਲ ਗਏ । ਭਗਵਾਨ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਨੇ ਉਸ ਹਰੀ ਭਰੀ ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਦੇਰ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਦਾ ਫੁਰਮਾਨ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ । ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ਹਰੇ ਭਰੇ ਮੈਦਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਚਰਨ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿਤੇ । ਭਗਵਾਨ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਨੇ ਰੱਜ ਰੱਜ ਪਾਣੀ ਪੀਤਾ ਅਤੇ ਬਾਗ ਵਿੱਚੋਂ ਫਲ਼ ਤੋੜ ਕੇ ਖਾਧੇ । ਭਗਵਾਨ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਉਸ ਬਾਗ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਪੀ, ਫਲ਼ ਫਰੂਟ ਖਾ ਅਨੰਦਿਤ ਹੋ ਗਏ । ਉਹਨਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਬਾਗ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਵੇ । ਬਾਗ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਰਾਮ ਦੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਤੋਂ ਜਦ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਭਗਵਾਨ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਆਏ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਭਗਤੀ ਵਿੱਚੇ ਛੱਡ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਹੱਥ ਬੰਨ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ । ਉਸ ਮਹਾਪੁਰਖ ਦੇ ਹੱਥ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਸਿਰ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ਼ ਝੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ । ਭਗਵਾਨ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਦਿਆਂ ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਬਾਸ਼ ਦਿਤੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਜੰਗਲ਼ ਵਿੱਚ ਮੰਗਲ਼ ਕਰ ਰੱਖਿਆ ਹੈ । ਭਗਵਾਨ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਉਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ । ਉਸ ਮਹਾਪੁਰਖ ਨੇ ਭਗਵਾਨ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮ ਤੋਂ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹੋਰ ਕਿਹੜੀ ਸੇਵਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ? ਇਸ ਤੇ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਸੰਭੂਕ ਨਾਮ ਦੇ ਸੂਦਰ ਨੂੰ ਲੱਭ ਰਿਹਾ ਹੈ , ਕੀ ਉਹ ਸੰਭੂਕ ਦਾ ਪਤਾ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਹੈ ? ਉਸ ਮਹਾਪੁਰਖ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹਜੂਰ ਮੈਂ ਹੀ ਸੰਭੂਕ ਹੈ ਸੇਵਾ ਦੱਸੋ । ਭਗਵਾਨ ਰਾਮ ਤੁਰੰਤ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਏ ਉਹਨਾਂ ਆਪਣੀ ਤਲਵਾਰ ਕੱਢੀ ਅਤੇ ਉਸ ਸੰਭੂਕ ਨਾਮ ਦੇ ਮਹਾਪੁਰਖ ਦਾ ਸਿਰ ਧੜ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰ ਦਿਤਾ । ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੇ ਫੁੱਲ ਵਰਸਾਏ । ਭਗਵਾਨ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਦੀ ਜੈ ਜੈਕਾਰ ਕੀਤੀ ।
ਇਹ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਹੈ । ਏਦਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾਂ ਵਾਲੇ ਅਖੌਤੀ ਉੱਚ ਜਾਤੀ ਦੇ ਬੰਦੇ ਪੰਜਵੇ ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਖਫਾ ਸਨ ਕਿ ਉਹਨਾ ਨੀਵੀਂ ਜਾਤ ਵਾਲ਼ੇ ਭਗਤਾਂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਨੂੰ ਸਾਮਿਲ ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ? ਉਹਨਾਂ ਝੱਜੂ, ਕਾਹਨਾ,ਹੁਸੇਨ ਆਦਿ ਨੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਹਿੰਦੂ ਚੰਦੂ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਲਈ ਜੋ ਜਹਾਗੀਰ ਦਾ ਮੰਤਰੀ ਸੀ । ਉਹਨਾਂ ਮਿਲ਼ ਕੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਕੋਲ਼ ਝੂਠੀਆਂ ਲੂਤੀਆਂ ਲਗਾਈਆਂ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੂੰ ਅੱਤਵਾਦੀ ਗਰਦਾਨਿਆ  । ਜਹਾਗੀਰ ਜਿਹੜਾ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਵੱਧਦੀ ਲੋਕ ਪ੍ਰਿਯਤਾ ਤੋ ਘਬਰਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੂੰ ਫੜਨ ਦਾ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਹੀ ਭਾਲ਼ਦਾ ਸੀ ਉਪਰੋਕਤ ਬੰਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਝੂਠੀਆਂ ਗਵਾਹੀਆਂ ਨੇ ਜਹਾਗੀਰ ਦਾ ਕੰਮ ਸੁਖਾਲ਼ਾ ਕਰ ਦਿਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੂੰ ਤੱਤੀ ਤਵੀ ਤੇ ਬੈਠਾ ਕੇ, ਸਿਰ ਤੇ ਤੱਤਾ ਰੇਤ ਪਾ ਕੇ ਭੁੰਨ ਕੇ ਖਿੱਲ ਬਣਾ ਕੇ ਰਾਵੀ ਵਿੱਚ ਰੋੜ ਦਿਤਾ । ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਹੀਦੀ ਤੇ ਚੰਦੂਆਂ ਗਂੰਗੂਆਂ ਨੇ ਜਹਾਗੀਰ ਦੀ ਜਰੂਰ ਜੈ ਜੈ ਕਾਰ ਕੀਤੀ ਹੋਵੇਗੀ । 
ਮੌਜੂਦਾ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਈ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਸੁੱਧ ਕਰਨ ਦੇ ਚੱਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਏ ਹੋਏ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਚਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਭਗਤਾਂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ । ਇਹਨਾਂ ਮੁਤੱਸਬੀਆਂ ਅਤੇ ਚਾਲਬਾਜਾਂ ਤੇ ਤਿਰਛੀ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਣ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ ।
ਇੰਜੀ.ਮਨਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗਿਆਸਪੁਰਾ

ਸਿੱਖ ਹਕਾਂ ਦੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰੋ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀਆਂ ਦਾ ਬਾਈਕਾਟ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਦਲ ਖਾਲਸਾ ਅਲਾਇੰਸ

ਗੁਰੂ ਪਿਆਰੇ ਪੰਥਕ ਦਰਦੀੳ
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖਾਲਸਾ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹਿ।
ਪੰਥ ਦੀ ਚੜਦੀ ਕਲਾ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਰੱਖ ਕੇ day & nite news ਨੂੰ ਬੈਨ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਇੰਡੀਅਨ ਚੈਨਲ ਦੇਖਣੇ ਬੰਦ ਕੀਤੇ ਜਾਣ। ਸਾਰਿਆ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਹੈ ਕੀ facebook ਜਾ youtube ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਦੇਖਣਾ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। uk ਵਿਚ ਇਕ ਇੰਡੀਅਨ ਚੇੰਨਲ ਜੋ raw ਵਰਗੀਆਂ ਏਜੰਸੀਆਂ ਚਲਾ ਰਹੀਆਂ ਨੇ  ਜਿਸ ਦਾ ਨਾ ਹੈ ਸੰਗਤ tv, ਓਹ ਸੰਗਤ tv uk ਤੇ euorpe ਵਿਚ day & nite ਨੂੰ broadcast ਕਰਦੇ ਨੇ।
ਜਿਹੜੇ ਸਿਖ ਅਜੇ ਵੀ ਸਮਜਦੇ ਨੇ ਕੇ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਵਿਚ ਓਨਾ ਦਾ ਪਖ tv ਜਾਂ news ਪੇਪਰਾਂ ਵਿਚ ਸਹੀ ਟੰਗ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਿਖਾਂ ਨੇ 1947 ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਕੁੱਝ ਨਹੀ ਸਿਖਿਆ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਬੁਕਲ ਦੇ ਸੱਪਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣਿਆ ਹੈ। ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀਆਂ ਤੋਂ ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਇਹ ਆਸ ਨਹੀ ਰਖਨੀ ਚਹੀਦੀ ਕਿ ਉਹ ਪੰਜਾਬ ਪੰਜਾਬੀ ਪੰਜਾਬੀਅਤ ਦਾ ਜਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਕਦੇ ਭਲਾ ਕਰਨਗੇ ਜਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਹਿੰਦੀ ਹਿੰਦੂ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀਆਂ ਤੋਂ ਇਨਸਾਫ ਮਿਲੇਗਾ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ। ਹਿੰਦੀ ਹਿੰਦੂ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀਆਂ ਦਾ ਇਕ ਹੀ ਨਿਸ਼ਨਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਦੁਨੀਆਂ ਪੱਧਰ ਤੇ ਬਦਨਾਮ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਹਿੰਦੀ ਹਿੰਦੂ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਚਾਣਕੀਆ ਨੀਤੀ ਰਾਹੀਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਵਰਤਣਗੇ। ਇਸੇ ਨੀਤੀ ਦੇ ਤਹਿਤ ਕਦੇ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਕੈਰੋ ੍ ਹਰਚੰਦ ਸਿੰਘ ਲੌਂਗੋਵਾਲ ੍ ਬੇਅੰਤ ਸਿੰਘ ੍ ਜੈਲ ਸਿੰਘ ੍ ਡਾ ਮਨਮੋਹਣ ਸਿੰਘ ੍ ਆਦਿ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੰਵਰ ਸੰਧੂ ਵਰਗੇ ਲੋਕ ਪੇਸੇ ਦੀ ਖਾਤਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਠੋਕੇ ਬਣਦੇ ਆਏ ਨੇ ਅਤੇ ਬਣ ਰਹੇ ਨੇ।
ਖਾਲਸਤਾਨ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਲਈ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਖੜੋ ਕੇ ਇੰਡੀਆ ਦੀ ਹਰ ਚੀਜ ਦਾ ਅਤੇ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀਆਂ ਨਾਲ ਹਰ ਪਖੋਂ ਲੈਣ ਦੇਣ ਦਾ ਸਬੰਧ ਤੋੜਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ
1-ਇੰਡੀਅਨ ਟੀ ਵੀ ਚੈਨਲਾਂ ਦਾ ਬਾਈਕਾਟ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ।
2-ਇੰਡੀਅਨ ਏਅਰ ਲਾਇੰਨਜ਼ ਦਾ ਬਾਈਕਾਟ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ।
3-ਦਿਲੀ ਏਅਰਪੋਰਟ ਦਾ ਬਾਈਕਾਟ ਕਰਕੇ ਸਿਧਾ ਸਬੰਧ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਜਾਵੇ।
4-ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਟੋਰਾਂ ਤੋਂ ਖਰੀਦਦਾਰੀ ਦਾ ਬਾਈਕਾਟ ਕਰਕੇ ਸਿਧਾ ਸਬੰਧ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜੋ।
5-ਅਗੋਂ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਜੋ ਵੀ ਠੀਕ ਸਮਝੋ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀਆਂ ਨਾਲ ਬਾਈਕਾਟ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਕਰੀ ਚਲੋ ੍ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਤਰਾਂ ਚੁਪ ਚਪੀਤੇ ਤੁਸੀਂ ਕੌਮੀ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾ ਰਹੇ ਹੋਵੋਗੇ। ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਸੇਵਾ ੍ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੀਆਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕ੍ਰੋੜਾਂ ਨਸਲਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਹੋਵੇਗੀ।

ਨਾ ਅਸੀਂ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨੀ ੍ ਨਾ ਅਸੀਂ ਪਾਕਸਤਾਨੀ ੍ ਅਸੀਂ ਹਾਂ ਖਾਲਸਤਾਨੀ।
ਖਾਲਸਤਾਨ ਜਿੰਦਾਬਾਦ

ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸੇਖੋਂ ਦਾਖਾ
ਪ੍ਰਧਾਨ
ਦਲ ਖਾਲਸਾ ਅਲਾਇੰਸ
dalkhalsa@dalkhalisaalliance.org

ਸਾਬਕਾ ਪੁਲਿਸ ਮੁਖੀ ਜੇ. ਐਫ. ਰਿਬੇਰੋ ਦੀ ਡਾਇਰੀ ਦੇ ਪੰਨੇ

( ਸਾਬਕਾ ਪੁਲਿਸ ਮੁਖੀ ਜੇ. ਐਫ. ਰਿਬੇਰੋ ਦੀ ਡਾਇਰੀ ਦੇ ਪੰਨੇ)

ਵਾਈਕਿੰਗ ਵੱਲੋਂ ਪੰਜਾਬ ਪੁਲੀਸ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਮੁਖੀ ਜੇ.ਐੱਫ. ਰਿਬੇਰੋ ਦੀ 1998 ਵਿੱਚ ਛਾਪੀ ਕਿਤਾਬ ’ਬੁਲੇਟ ਫਾਰ ਬੁਲੇਟ’ ਦੇ ਕੁਝ ਪੰਨਿਆਂ ਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਅਨੁਵਾਦ। ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ ਨੇ ਰਿਬੇਰੋ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਲਾਹਕਾਰ ਕਮੇਟੀ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਪ੍ਰਸੰਗ ਉਦੋਂ ਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਸਮੱਸਿਆ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਬੁਲਾਈਆਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਝਾਅ ਮੰਗੇ ਸਨ। -ਅਨੁਵਾਦਕ

ਪੰਨਾ 303 ਤੋਂ 305: ਇਨ੍ਹਾਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਆਈ.ਬੀ. ਦਾ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਐਮ.ਕੇ. ਨਾਰਾਇਣਨ ਬੋਲਣ ਵਕਤ ਲੀਡ ਲਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਦੋ ਸਾਲ ਜੂਨੀਅਰ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਕੇਡਰ ਦਾ ਉਹ ਤਿੱਖੀ ਬੁੱਧੀ ਵਾਲਾ ਪੁਲੀਸ ਅਫ਼ਸਰ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅਤੇ ਕੰਨ ਜ਼ਮੀਨ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਆਸੀ ਰਮਜ਼ਾਂ ਦੀ ਸਮਝ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਆਖਣਾ ਸੀ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਰਿਆਇਤਾਂ ਮਿਲਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਤੇ ਰਿਆਇਤਾਂ ਦਾ ਅਸਰ ਦੇਖਦੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਖਿਆਲ ਸੀ ਕਿ ਜੋਧਪੁਰ ਦੇ ਬੰਦੀ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸ਼ਤਾਂ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾਅ ਕਰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਮੁੱਦੇ ’ਤੇ ਚਿਦੰਬਰਮ ਵੀ ਉਸ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਸੀ। ਮੈਂ ਇਸ ਵਿਉਂਤ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਨਹੀਂ ਸਾਂ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਕਿ 20-30 ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਖਾੜਕੂਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਸਾਰੇ ਬੰਦੀ ਇਕਦਮ ਰਿਹਾਅ ਕਰ ਦੇਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਮੇਰੀ ਦਲੀਲ ਸੀ ਕਿ ਇਉਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਿੱਖ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਜਾਣਗੇ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਵੀ ਧਰਵਾਸ ਮਿਲੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਬਹੁਤੇ ਬੰਦੀ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀ ਸਨ ਵੀ ਨਹੀਂ। ਖਾੜਕੂਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜੀ ਜਾ ਰਹੀ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਫ਼ਾਇਦਾ ਹੋਵੇਗਾ।

ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਸਕੱਤਰ ਸਰਲਾ ਗਰੇਵਾਲ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਖ਼ੁਦ ਉਹ ਕੁਝ ਕਹਿਣ ਤੋਂ ਝਿਜਕਦੀ ਸੀ। ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਰਤਾ ਕੁ ਪਿੱਛੇ ਬੈਠਿਆਂ ਉਸ ਨੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ, ਨਾਰਾਇਣਨ ਅਤੇ ਚਿਦੰਬਰਮ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਸੀ। ਜੋਧਪੁਰ ਦੇ ਕੈਦੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਸ਼ਤਾਂ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾਅ ਕਰਨ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਆਖਰੀ ਜਥਾ ਵੀ ਰਿਹਾਅ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਸਿੱਖਾਂ ’ਤੇ ਕੋਈ ਚੰਗਾ ਅਸਰ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ।

ਇਨ੍ਹਾਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਇਕੱਲਾ ਅਫ਼ਸਰ ਸਾਂ ਜੋ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸਾਂ ਕਿ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਉਪਰੰਤ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਨੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਕਤਲੇਆਮ ਵਾਸਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਕਸਾਇਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਮੁਕੱਦਮੇ ਦਰਜ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਪਹਿਲੀ ਦਫ਼ਾ ਮੈਂ ਇਹ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ ਨੇ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਕੋਈ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਇਆ। ਤੀਜੀ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਬੈਠੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਗਵਰਨਰ ਰੇਅ (ਸਿਧਾਰਥ ਸ਼ੰਕਰ) ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਹੌਲੀ ਦੇਣੇ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਮੈਂ ਇਹ ਗੱਲ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਸਾਹਮਣੇ ਨਾ ਕਰਿਆ ਕਰਾਂ। ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਰੇਅ ਰਾਹੀਂ ਖ਼ੁਦ ਇਹ ਸਲਾਹ ਮੇਰੇ ਤਕ ਪੁਚਾਈ ਜਾਂ ਰੇਅ ਖ਼ੁਦ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਦਿਲ ਤੋਂ ਵਾਕਫ਼ ਸੀ ਕਿ ਅਜਿਹੀ ਗੱਲ ਉਸ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ, ਇਸ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਸਿੱਖਾਂ ਨਾਲ ਭਾਰੀ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਸੋ, ਮੈਂ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਬੈਠਣ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਨਹੀਂ ਸਾਂ। ਨਾਲੇ ਮੇਰੀ ਡਿਊਟੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਜੰਗ ਜਿੱਤਣ ਵਾਸਤੇ ਲਾਈ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਇਹ ਜੰਗ ਮੈਂ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਜਿੱਤਣ ਬਗੈਰ ਕਿਵੇਂ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਸਾਂ?

ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ ਨਾਲ ਮੀਟਿੰਗ ਜਾਰੀ ਸੀ ਕਿ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਦੇ ਚੀਫ ਜਸਟਿਸ ਨੇ ਗਵਰਨਰ ਰੇਅ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਲਿਆ। ਰੇਅ ਦੀ ਗ਼ੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਦਾ ਫ਼ਾਇਦਾ ਉਠਾਉਂਦਿਆਂ ਮੈਂ ਦੰਗਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਸਿੱਖ ਕਤਲੇਆਮ ਦੀ ਗੱਲ ਫੇਰ ਛੇੜ ਲਈ। ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ ਆਪਣਾ ਮਾਨਸਿਕ ਸੰਤੁਲਨ ਗੁਆ ਬੈਠਾ। ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦਿਆਂ ਉਹ ਕਦੇ ਤੈਸ਼ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਇਆ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲੋਂ ਹੀ ਇਸ਼ਾਰਾ ਮਿਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਮੈਂ ਹਾਲਾਤ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸਾਂ। ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਇਹ ਗੱਲ ਮੁੜ ਕੇ ਨਾ ਕਰਾਂ। ਪੱਕੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਕਾਂਗਰਸੀ ਸੱਜਣ ਕੁਮਾਰ ਖਿਲਾਫ਼ ਕੁਝ ਅਫਵਾਹਾਂ ਸਦਕਾ ਉਹ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ’’ਮੇਰੀ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਮਾਂ ਦੇ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਤਕ ਉਹ ਉਸ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਨਜ਼ਦੀਕ ਬੈਠਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਮੈਂ ਚਸ਼ਮਦੀਦ ਗਵਾਹ ਹਾਂ।’’ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਅਤੇ ਅਫ਼ਸਰ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਬੈਠੇ ਰਹੇ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ, ’’ਜਦੋਂ ਪੜਤਾਲੀਆ ਕਮਿਸ਼ਨ ਉਸ ਵਿਰੁੱਧ ਦੋਸ਼ੀ ਹੋਣ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਚੁੱਕਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਮੁਕੱਦਮੇ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਟਾਲਿਆ ਜਾਵੇ?’’

ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ ਸੁਭਾਅ ਵਜੋਂ ਹੈਂਕੜਬਾਜ਼ ਜਾਂ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਪਲਿਆ ਹੀ ਅਜਿਹੇ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਗੱਲ ਮੰਨਣੀ ਨਹੀਂ, ਮਨਾਈਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪੁਸ਼ਤਾਂ ਤੋਂ ਉਸ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਰਾਜ ਕਰਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਹੁਕਮ ਦੇਣਾ ਉਸ ਦੇ ਸੁਭਾਅ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਬੁਨਿਆਦੀ ਤੌਰ ’ਤੇ ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ ਚੰਗਾ ਮਨੁੱਖ ਸੀ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਸਲਿਆਂ ਉਪਰ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਰਾਵਾਂ ਸੁਣਦਾ। ਇਸ ਖ਼ਾਸ ਮਸਲੇ ਵਿੱਚ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਹੋਈ ਕਿ ਉਹ ਸੱਜਣ ਕੁਮਾਰ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਇਸ ਕਰਕੇ ਗੱਲ ਸੁਣਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਸੱਜਣ, ਗਾਂਧੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਪੱਕਾ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਸੱਜਣ ਕੁਮਾਰ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਵੇ, ਉਸ ਦਾ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ।

ਪੰਨਾ 307: ਮਹਾਰਾਜਾ ਪਟਿਆਲਾ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਬਰਨਾਲਾ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਪੰਜਾਬ ਬਣਨ ਦਾ ਇਛੁੱਕ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਸਰਹੱਦੀ ਜ਼ਿਲਿ•ਆਂ ਦੇ ਦੋ ਹਜ਼ਾਰ ਸਿੱਖ ਜੁਆਨ ਗਾਇਬ ਹਨ। ਲੁਕਵਾਂ ਇਸ਼ਾਰਾ ਪੁਲੀਸ ਦਾ ਦੋਸ਼ੀ ਹੋਣਾ ਸੀ। ਬਿਆਨ ਕਿਸੇ ਆਮ ਆਦਮੀ ਦਾ ਨਹੀਂ, ਮਹਾਰਾਜਾ ਪਟਿਆਲਾ ਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਸਦਕਾ ਇਸ ਬਿਆਨ ਨਾਲ ਕਿਸਾਨ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ, ਬਿਆਨ ਝੂਠਾ ਹੈ ਪਰ ਸਿੱਖਾਂ ਉਪਰ ਇਹ ਬੁਰਾ ਅਸਰ ਕਰੇਗਾ, ਸੋ ਮੈਂ ਪੜਤਾਲ ਕੀਤੀ। ਮੈਂ ਸਰਹੱਦੀ ਖੇਤਰਾਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਕੇ ਪੁੱਛਦਾ ਫਿਰਿਆ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਬੱਚੇ ਗੁੰਮ ਹਨ? ਇੱਕ ਵੀ ਗੁੰਮਸ਼ੁਦਾ ਕੇਸ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ। ਮੈਂ ਪ੍ਰੈੱਸ ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਾਜੇ ਦੇ ਬਿਆਨ ਨੂੰ ਚਣੌਤੀ ਦਿੰਦਿਆਂ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜਾ ਆਪਣੇ ਬਿਆਨ ਵਿਚਲੀ ਸੱਚਾਈ ਸਾਬਤ ਕਰੇ। ਮੇਰੇ ਬਿਆਨ ਨੇ ਮਹਾਰਾਜੇ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਗਵਰਨਰ ਨੂੰ ਲੰਮਾ ਚੌੜਾ ਖ਼ਤ ਲਿਖਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਰਿਬੇਰੋ ਨੇ ਮੇਰੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਦੀ ਇਤਰਾਜ਼ਯੋਗ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਹ ਅੜਿਆ ਰਿਹਾ ਕਿ ਮੁੰਡੇ ਪੁਲੀਸ ਦੇ ਡਰ ਕਰਕੇ ਭੱਜ ਗਏ ਹਨ। ਇਹ ਵੀ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਰਿਬੇਰੋ ਗ਼ੈਰ-ਪੰਜਾਬੀ ਹੈ, ਮੈਂ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਜੰਮਪਲ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਵਧੀਕ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਮਹਾਰਾਜੇ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਦਾ ਸਾਂ ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਇੱਕ ਨੁਕਾਤੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਬਣਨਾ ਸੀ।

ਮਹਾਰਾਜੇ ਦੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਸਿਮਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮਾਨ ਦੀ ਪਤਨੀ ਭੈਣਾਂ ਹਨ। ਉਹ ਰਿਟਾਇਰਡ ਚੀਫ਼ ਸੈਕਟਰੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਧੀਆਂ ਹਨ। ਮਾਨ, ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲੇ ਨਾਲ ਰਲ ਕੇ ਪੁਲੀਸ ਅਫ਼ਸਰੀ ਛੱਡ ਗਿਆ ਤੇ ਅਕਾਲੀਆਂ ਦੇ ਉਸ ਧੜੇ ਦਾ ਲੀਡਰ ਹੋ ਗਿਆ ਜਿਹੜਾ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀ ਸੀ। ਮਾਨ ਜਦੋਂ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਮਹਾਰਾਜਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਵਿਉਂਤ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ’’ਮੈਂ ਮਾਨ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਹਾਂ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਕੁਲੀਗ ਹੋ, ਆਪਾਂ ਦੋਵੇਂ ਚੱਲੀਏ ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਮਨਾਈਏ ਕਿ ਤੂੰ ਏਨਾ ਸਖ਼ਤ ਸਟੈਂਡ ਨਾ ਲੈ। ਆਪਾਂ ਉਹਨੂੰ ਵਾਰਾ ਖਾਂਦੀ ਸਿਆਸੀ ਸੰਧੀ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਕਹੀਏ।’’ ਮੈਂ ਸ਼ਰਾਰਤਵੱਸ ਮਹਾਰਾਜੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ’’ਜੇ ਇਸ ਸੰਧੀ ਵਿੱਚੋਂ ਮਾਨ, ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਕੁਰਸੀ ਲੈ ਗਿਆ, ਫੇਰ?’’ ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਘਬਰਾ ਗਿਆ ਤੇ ਕਿਹਾ, ’’ਏਨੇ ਵੱਡੇ ਰੁਤਬੇ ਦੇ ਲਾਇਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਮਾਨ।’’

ਪੰਨਾ 309: ਗੁਰਦਾਸਪੁਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਇੱਕ ਖਾੜਕੂ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਲਾਊਡ ਸਪੀਕਰ ਉਪਰ ਸੀ.ਆਰ.ਪੀ.ਐਫ. ਦੇ ਜੁਆਨਾਂ ਵੰਗਾਰਿਆ। ਸੀ.ਆਰ.ਪੀ. ਦੇ ਜੁਆਨ ਜਦੋਂ ਤਕ ਉਹ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਪੁੱਜੇ, ਖਾੜਕੂ ਉੱਥੋਂ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਸੀ.ਆਰ.ਪੀ. ਦੇ ਜੁਆਨ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਉਪਰ ਆਪਣਾ ਗੁੱਸਾ ਕੱਢਣ ਲੱਗੇ। ਇਹ ਪਲਟਨ ਬੜੀ ਦੇਰ ਦੀ ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਲਿਆਂ ਤੋਂ ਵਾਕਫ਼ ਸੀ। ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸ਼ਾਮੀਂ ਪੇਂਡੂ ਜੁਆਨ, ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨਾਲ ਵਾਲੀਬਾਲ ਦਾ ਮੈਚ ਖੇਡਦੇ ਪਰ ਜਦੋਂ ਖਾੜਕੂ ਕਰਕੇ ਉਹ ਖਿਝ ਗਏ, ਉਨ•ਾਂ ਦਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਉਪਰ ਕਾਬੂ ਨਾ ਰਿਹਾ। ਖਾੜਕੂ ਤਾਂ ਫੜਿਆ ਨਾ ਗਿਆ, ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਪੇਂਡੂਆਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਭੰਨ ਦਿੱਤੇ, ਜ਼ਨਾਨੀਆਂ ਕੁੱਟ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਅਕਾਲੀਆਂ ਨੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤੂਫ਼ਾਨ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਕਸੂਰਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਪੁਲੀਸ ਆਈ.ਜੀ. ਦਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਮਾਂਗਟ ਨੂੰ ਪੜਤਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਮਾਂਗਟ ਨੇ ਇੱਕ ਸਿਪਾਹੀ ਦੀ ਸ਼ਨਾਖਤ ਕਰ ਲਈ ਜਿਸ ਨੇ ਪੇਂਡੂ ਔਰਤ ਦੇ ਕੰਨ ’ਤੇ ਦੰਦੀ ਵੱਢ ਲਈ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਪਲਟਨ ਕਮਾਂਡਰ ਡਿਊਟੀ ਪ੍ਰਤੀ ਗ਼ੈਰ-ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ। ਮੈਂ ਸਿਫ਼ਾਰਿਸ਼ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਅਫ਼ਸਰ ਵਿਰੁੱਧ ਵਿਭਾਗੀ ਕਾਰਵਾਈ ਹੋਵੇ ਤੇ ਦੰਦੀ ਵੱਢਣ ਵਾਲੇ ਸਿਪਾਹੀ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਮੁਕੱਦਮਾ ਦਰਜ ਹੋਵੇ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ-ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੇਂਡੂਆਂ ਉਪਰ ਕਹਿਰ ਢਾਹਿਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਭ ਦੇ ਨਾਮ ਐੱਫ.ਆਈ.ਆਰ. ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ।

ਕੇ.ਪੀ.ਐੱਸ. ਗਿੱਲ, ਸੀ.ਆਰ.ਪੀ.ਐੱਫ. ਦਾ ਆਈ.ਜੀ. ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੰਦਿਆਂ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਐਕਸ਼ਨ ਲੈਣ ਦਾ ਇੱਛੁਕ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਦਿੱਲੀ ਜਾ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਗ੍ਰਹਿ ਵਿਭਾਗ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ। ਫਲਸਰੂਪ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਮੁਕੱਦਮੇ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ। ਮੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਪੇਂਡੂਆਂ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।

ਸੀ.ਆਰ.ਪੀ. ਵਿੱਚ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਦੀ ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਗਿੱਲ ਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਸਫ਼ਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੱਤੀ। ਇਸ ਮੁੱਦੇ ’ਤੇ ਮੇਰਾ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਪੁਲੀਸ ਫੋਰਸਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਦਾ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀਂ ਪੈਦਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਜਲੰਧਰ ਨੇੜਲੇ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਆਪਣੇ ਸੀਰੀ ਉਪਰ ਕ੍ਰੋਧਿਤ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਕੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਸੀਰੀ, ਸੀ.ਆਰ.ਪੀ. ਦੀ ਚੌਕੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਲਿਖਵਾ ਗਿਆ। ਸੀ.ਆਰ.ਪੀ. ਇਸ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਦੀ ਪੜਤਾਲ ਕਰਨ ਦੀ ਹੱਕਦਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਹ ਕੰਮ ਤਾਂ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਥਾਣੇ ਨੇ ਕਰਨਾ ਸੀ।

ਸੀ.ਆਰ.ਪੀ. ਦਾ ਹੈੱਡਕਾਂਸਟੇਬਲ ਸਿਪਾਹੀ ਲੈ ਕੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਘਰ ਗਿਆ। ਕਿਸਾਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲਲਕਾਰਾ ਮਾਰ ਕੇ ਜੁਆਨਾਂ ਨੂੰ ਵੰਗਾਰਿਆ। ਇੱਕ ਸਿਪਾਹੀ ਨੇ ਗੋਲੀ ਦਾਗ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਿਸਾਨ ਥਾਏਂ ਢੇਰੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਹ ਪਿੰਡ ਸ. ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਉਹ ਬਰਨਾਲਾ ਸਰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਮੰਤਰੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਘਟਨਾ ਵਿਰੁੱਧ ਮੈਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਮੈਂ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਮੁਕੱਦਮਾ ਦਰਜ ਕਰਾਂਗਾ ਤੇ ਮੈਂ ਕੀਤਾ। ਗਿੱਲ ਫਿਰ ਦਿੱਲੀ ਗ੍ਰਹਿ ਮਹਿਕਮੇ ਕੋਲ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਉਹੋ ਸਿੱਟਾ। ਮਹਿਕਮੇ ਨੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ। ਜੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਕੱਦਮੇ ਚਲਦੇ, ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਤਾਂ ਪੁਲੀਸ ਫੋਰਸਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਅਤੇ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਬਣਦਾ; ਦੂਜਾ, ਮਾਸੂਮ ਪੇਂਡੂ ਕੁਝ ਰਾਹਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ।

ਪੰਨਾ 322: ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਕਿ ਕੇ.ਪੀ.ਐੱਸ. ਗਿੱਲ ਮੇਰਾ ਉਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਮੈਂ ਨਰਮ ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਬੰਦਾ ਹਾਂ। ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਖਾੜਕੂ ਸਖ਼ਤੀ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਿੱਧੇ ਹੋਣਗੇ। ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਅਕਸਰ ਆਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ’’ਮੈਂ ਪੰਜਾਬੀ ਜੱਟ ਹਾਂ।’’ ਉਹ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਰਿਬੇਰੋ ਜੱਟ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਸਿੱਝਣ ਵਾਸਤੇ ਬਹੁਤ ਨਰਮ ਹੈ। ਜੱਟ ਸਿੱਖਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਵਾਸਤੇ ਉਸ ਵਰਗਾ ਜੱਟ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਲੀਲ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਗਵਰਨਰ ਨੂੰ ਵੀ ਸਹਿਮਤ ਕਰ ਲਿਆ। ਗਿੱਲ ਦਾ ਫਲਸਫਾ ਮੇਰੇ ਫਲਸਫੇ ਤੋਂ ਉਲਟ ਸੀ। ਹੁਣ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਗਿੱਲ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਸਫ਼ਲ ਰਿਹਾ ਤੇ ਮੈਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਵਿਵਾਦ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪੈਣਾ ਪਰ ਮੇਰਾ ਅੱਜ ਵੀ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਅਤਿਵਾਦ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਜਿੱਤਣ ਨਾਲ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਆਏਗਾ।

ਪੰਨਾ 326: ਅਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਪਟਿਆਲੇ ਐੱਸ.ਐੱਸ.ਪੀ. ਲੱਗ ਗਿਆ। ਉਹ ਸਫ਼ਲ ਅਫ਼ਸਰ ਸੀ। ਯੋਗ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਦਾ ਮੈਂ ਕਦਰਦਾਨ ਹਾਂ। ਉਹ ਬੜਾ ਖ਼ੁਸ਼ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ’’ਪੁਲੀਸ ਦੇ ਗੁਪਤ ਖਾਤੇ ਵਿੱਚੋਂ ਪੈਸੇ ਕਢਾ ਕੇ ਸਰਕਾਰੀ ਅਸਲੇਖਾਨੇ (ਹਥਿਆਰ-ਸਟੋਰ) ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਗੰਨ ਖਰੀਦਣੀ ਹੈ।’’ ਉਹ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਰਾਗੀ ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਇਹ ਗੰਨ ਦੇਣੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਖਾੜਕੂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਰਵੁੱਚ ਤਖਤ, ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਜਥੇਦਾਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰਵਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਰਾਗੀ ਪਟਿਆਲੇ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਚੰਗੀ ਆਵਾਜ਼ ਸਦਕਾ ਉਸ ਨੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਬਹੁਤ ਪੈਸੇ ਕਮਾ ਲਏ ਸਨ ਪਰ ਕੰਜੂਸ ਸੀ। ਚਾਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਆਪ ਗੰਨ ਖਰੀਦ ਸਕਦਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਗਿਫਟ ਲੈਣੀ ਸੀ। ਅਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ। ਸੋ ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਦਾ ਫ਼ਾਇਦਾ ਉਠਾਇਆ। ਇਸ ਕੰਮ ਵਾਸਤੇ ਮੈਂ ਅਵਿੰਦਰ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।

ਪੰਨਾ 337: ਖਾੜਕੂਆਂ ਨੂੰ ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢਣ ਵਾਸਤੇ ਅਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਬਲੈਕ ਥੰਡਰ ਵਿਉਂਤਿਆ ਗਿਆ। ਅਕਾਲੀਆਂ ਨੇ ਇਸ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨਾ ਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਖ ਬਣੀ ਰਹੇ। ਸ੍ਰੀ ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਬਰਨਾਲਾ ਨੇ ਐਲਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਭਾਰੀ ਜਥਾ ਲੈ ਕੇ ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਪੁੱਜੇਗਾ। ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇਣਾ ਸੀ, ਨਾ ਜਾਣ ਦਿੱਤੇ। ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕਰ ਲਏ। ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਹੋ ਕੇ ਉਹ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋ ਗਏ। ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਘਟਨਾ ਘਟੀ।

ਜਦੋਂ ਅਕਾਲੀ ਲੀਡਰ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕਰ ਲਏ ਤਾਂ ਸਾਬਕਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਮੰਤਰੀ ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਫੜਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਧਰਮ ਨਾਲ ਕੁਝ ਲੈਣ ਦੇਣ ਨਹੀਂ, ਉਹ ਤਾਂ ਸਿਆਸੀ ਵਪਾਰੀ ਸੀ। ਉਹ ਘਬਰਾ ਗਿਆ ਤੇ ਗਵਰਨਰ ਰੇਅ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਦੂਜੇ ਲੀਡਰਾਂ ਵਾਂਗ ਉਹਨੂੰ ਵੀ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕਰਨ। ਰੇਅ ਨੇ ਫੋਨ ’ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਕਹੀ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਖ਼ੂਬ ਹੱਸੇ। ਫਲਸਰੂਪ ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ.ਆਈ.ਪੀ. ਟਰੀਟਮੈਂਟ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰੀਆਂ ਸਦਕਾ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਖ ਬਣ ਜਾਵੇਗੀ, ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਹ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੀ।

-ਅਨੁਵਾਦਕ : ਹਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਪੰਨੂੰ

ਚੰਦੂ—ਗੰਗੂ—ਕੰਵਰ ਸੰਧੂ (ਲੜੀ ਜੁੜ ਗਈ)

ਚੰਦੂ—ਗੰਗੂ—ਕੰਵਰ ਸੰਧੂ (ਲੜੀ ਜੁੜ ਗਈ)

 

ਪਿਛਲੇ 9 ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ 'ਡੇ ਐਂਡ ਨਾਈਟ ਨਿਊਜ਼' ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਦੇ ਮਾਲਕ ਕੰਵਰ ਸੰਧੂ ਨੇ ਸਾਕਾ 'ਨੀਲਾ ਤਾਰਾ' ਦੀ ਹਾਮੀ ਭਰਦਿਆਂ ਗੱਲ ਇਥੇ ਮੁਕਾਈ ਹੈ, ਕਿ ਇਸ ਲਈ ਸੰਤ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਖ਼ਾਲਸਾ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲੇ ਦੋਸ਼ੀ ਸਨ। ਕਿਵੇਂ?  ਸੰਧੂ ਕਹਿੰਦੈ, ਕਿ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਮੁਖੀ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਨੂੰ ਹਰਿਮੰਦਰ ਸਾਹਿਬ ਸਮੂਹ 'ਤੇ ਫ਼ੌਜੀ ਹਮਲਾ ਇਸ ਲਈ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਸੰਤ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਾ ਇਸ ਦੀ ਪਵਿਤਰਤਾ ਭੰਗ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਉਥੇ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦਾ ਭੰਡਾਰ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਵੀਰੋ!  ਆਪਣੀ ਇਸ ਲੜੀ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਉਹ ਸਿਖ ਖੂਨ ਵਿਚ ਨਹਾਤੇ ਜਨਰਲ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ ਕੋਲੋਂ ਇਹ ਅਖਵਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਣਚਾਹੇ ਸਰਕਾਰੀ ਫਰਜ਼  ਨੂੰ ਨਿਭਾਇਆ। ਆਪਣੀ ਪੁਸਤਕ ਵਿਚ ਤਾਂ ਉਹ ਇਥੋਂ ਤਾਈਂ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਬੱਬਰ ਅਕਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਫੜਵਾਉਣ ਤੇ ਮਰਵਾਉਣ ਦੀ ਡਿਊਟੀ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਬੱਬਰਾਂ ਕੋਲੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਾਦੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ-ਪੈਰ ਵੱਢਵਾ ਲਏ ਸਨ। 

ਸੰਧੂ ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਕਹੇ, ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਸਾਕਾ 'ਨੀਲਾ ਤਾਰਾ' ਦੇ ਹੱਕ ਵਿਚ ਕੀਤੀ ਇਸ ਵਕਾਲਤ ਨੂੰ ਸਿਖ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ, ਚੰਦੂ ਤੇ ਗੰਗੂ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਵਜੋਂ ਵੇਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਚੰਦੂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਲਿਖਣ ਲਈ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਵਾਈ। ਗੰਗੂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਛੋਟੇ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰਕੇ ਵੱਡਾ ਮਾਇਕ ਇਨਾਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਸਾਕਾ 'ਨੀਲਾ ਤਾਰਾ' ਦੇ ਹਮਲੇ ਨੂੰ ਠੀਕ ਦੱਸ ਕੇ ਸੰਧੂ ਨੇ ਕੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ?  ਇਹ ਡੂੰਘੀ ਖੋਜ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਹੈ। ਪਰ ਇਕ ਗੱਲ ਸਪੱਸ਼ਟ  ਹੈ ਕਿ ਸਾਕਾ 'ਨੀਲਾ ਤਾਰਾ' ਤਿੰਨ ਵੱਡੇ ਸਿਖ ਵਿਰੋਧੀ ਘਲੂਘਾਰਿਆਂ (ਵੱਡਾ ਘਲੂਘਾਰਾ, ਛੋਟਾ ਘਲੂਘਾਰਾ ਤੇ ਨੀਲਾ ਤਾਰਾ) ਦਾ  ਇਕ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਮੁੱਚੇ ਸਿਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੇ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੰਤ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਤੇ ਪੰਜਾਂ ਤਖਤਾਂ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰ ਸਾਹਿਬਾਨ ਨੇ ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਮਹਾਨ ਸਿਖ ਅਤੇ ਸ਼ਹੀਦ ਮੰਨਿਆ ਹੈ। ਸਿਖਾਂ ਉਤੇ ਮੜ੍ਹੀ ਇਸ ਸਾੜਸਤੀ ਅਤੇ ਕੁਲਨਾਸ ਦੇ ਵਰਤਾਰੇ ਪ੍ਰਤੀ ਗੰਭੀਰ ਡੂੰਘੀ ਖੋਜ ਦੀ ਤਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਪਰ 'ਡੇ ਐਂਡ ਨਾਈਟ ਨਿਊਜ਼' ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਦੇ ਮੁਖੀ ਸੰਧੂ ਨੇ ਜਿਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਉਸ ਨੇ ਕੇਵਲ ਤੇ ਕੇਵਲ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਨੂੰ ਹੀ ਸਿਖ ਧਰਮ, ਸਿਖ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸਿਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਰੱਖਿਅਕ ਸਿਧ ਕਰਨ ਦਾ ਸਿਰੋਪਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਇਹ ਵੇਖਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। 

6 ਜੂਨ 1984 ਨੂੰ ਇਸ ਹਮਲੇ ਦੇ ਮੁੱਕਣ ਸਮੇਂ ਪਛਮੀ ਕਮਾਂਡ ਦੇ ਮੁਖੀ ਜਨਰਲ ਕੇ. ਸੁੰਦਰਜੀ ਨੇ ਚੰਡੀਗੜ ਵਿਚ ਇਕ ਪ੍ਰੈਸ ਕਾਨਫਰੰਸ ਕਰਕੇ ਇਹ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਕਿ ''ਹਮਾਰੀ ਫ਼ੌਜ ਕਾ ਬੀਸ ਫੀਸਦੀ ਮਾਰੇ ਜਾਨਾ ਇੰਤਹਾ ਦੁਖ ਕੀ ਬਾਤ ਹੈ, ਹਮਾਰਾ ਇਤਨਾ ਨੁਕਸਾਨ ਤੋ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਕੇ ਸਾਥ ਲੜੀ ਗਈ ਤੀਨੋਂ ਜੰਗੋਂ ਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੂਆ''। ਇਸ ਪ੍ਰੈਸ ਕਾਨਫਰੰਸ ਵਿਚ ਕੰਵਰ ਸੰਧੂ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਹੋਰ ਸਾਥੀ ਆਪ ਹਾਜ਼ਰ ਸਨ। ਜਨਰਲ ਸੁੰਦਰਜੀ ਨੇ ਲੜਾਕੂ ਤੇ ਖਾੜਕੂ ਸਿਖ ਯੋਧਿਆਂ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਅੱਖਰਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਸ਼ਰਧਾ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਕਹਿ ਕੇ ਭੇਟ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਫ਼ੌਜ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਵੱਡੀ ਲੜਾਈ ਜਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਕੰਵਰ ਸੰਧੂ ਕੋਲੋਂ ਅਸੀਂ ਪੁਛਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ 9 ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਵਿਚ ਸਰੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ। 

ਸੰਧੂ ਵਲੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਇਸ ਲੜੀ ਦਾ ਮੁੱਢ ਉਸ ਨੇ ਸੰਤ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਪਾਸ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ ਇਕ ਵੱਡੀ ਖੇਪ ਜਮ੍ਹਾਂ ਹੋਣ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਤੇਰ੍ਹਾਂ ਅਪ੍ਰੈਲ 1978 ਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਵਿਚ ਹੋਏ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਸੰਮੇਲਨ ਮੌਕੇ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੁਖੀ ਗੁਰਬਚਨ ਸਿੰਘ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਗੁੰਡੇ ਲਿਆ ਕਿ ਤੇਰਾਂ ਸਿਖ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਲਗਪਗ 70 ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹੋਏ ਸਨ। ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਪੰਜਾਬ ਉਸ ਦਿਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਵਿਚ ਸਨ। ਪਰ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਆਂ ਦਾ ਵਾਲ ਵਿੰਗਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਇਆ। ਮਗਰੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦੇ ਕੇ ਇਹ ਮੁੱਲ ਤਾਰਨਾ ਪਿਆ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਜਦੋਂ ਸੰਤ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੰਗੀ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਥਿਆਰ ਬੰਦ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਇਕ ਝੂਠੇ ਕੇਸ ਵਿਚ ਭਾਈ ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਭਾਈ ਠਾਹਰਾ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਫੜਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਸੰਤ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪੱਕਾ ਟਿਕਾਣਾ ਹਰਿਮੰਦਰ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਬਣਾ ਲਿਆ। ਗੱਲਾਂ ਅਰੰਭ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਰਿਮੰਦਰ ਸਾਹਿਬ ਸਮੂਹ 'ਤੇ ਫੌਜੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਦੀਆਂ। ਉਤਰ ਵਿਚ ਸੰਤਾਂ ਨੇ ਜਿਥੋਂ ਵੀ ਹਥਿਆਰ ਲੱਭੇ ਉਸ ਕਥਿਤ ਫੌਜੀ ਮੁਕਾਬਲੇ ਲਈ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰਨੇ ਆਰੰਭ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦੀ ਨੂੰਹ ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਮੇਨਕਾ ਵਲੋਂ ਚਲਾਏ ਗਏ ਮਹੀਨੇਵਾਰ ਮੈਗਜ਼ੀਨ 'ਸੂਰੀਆ' ਦੇ ਸਤੰਬਰ 1984 ਦੇ ਅੰਕ ਵਿਚ ਇਕ ਲੰਮੀ ਕਹਾਣੀ ਦਰਜ ਹੈ। ਜੋ ਇਹ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਨੇ ਸਮੁੱਚਾ ਵਿਧਾਨ ਕਾਨੂੰਨ ਪਾਰਟੀ ਤੇ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਆਦਿ ਨੂੰ ਅੱਖੋਂ-ਪਰੋਖਾ ਕਰਕੇ 'ਤੀਜੀ ਏਜੰਸੀ' ਦੇ ਨਾਂ 'ਤੇ ਵੱਡੇ ਖੁਫੀਆ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੀ ਇਕ ਸੰਸਥਾ ਖੜੀ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕੇਵਲ ਤੇ ਕੇਵਲ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਅਤੇ ਜਵਾਬਦੇਹ ਸੀ। ਇਸ ਸੰਸਥਾ ਰਾਹੀਂ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਨੇ ਹਰਿਮੰਦਰ ਸਾਹਿਬ ਅੰਦਰ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਖੇਪਾਂ ਭੇਜੀਆਂ ਤਾਂ ਜੋ ਫੌਜੀ ਹਮਲੇ ਸਮੇਂ ਸਿਖ ਯੋਧਿਆਂ ਨਾਲ ਹੋਈ ਝੜਪ ਨੂੰ ਮੰਨਣਯੋਗ ਬਣਾਇਆ ਜਾਏ। ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਰੱਤੀ ਭਰ ਵੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਕਿੰਨਾ ਫੌਜੀ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਵੇਗਾ। ਜਿਵੇਂ ਉਪਰ ਦਰਜ ਹੈ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਹਥਿਆਰਾਂ ਵਿਚ ਕਿੰਨੇ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਸਨ ਤੇ ਕਿੰਨੇ ਏਜੰਸੀਆਂ ਦੇ? ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਲਾ ਤੇ ਕੰਵਰ ਸੰਧੂ ਪਾਸੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਖਿਚਵਾ ਕੇ 'ਡੇ ਐਂਡ ਨਾਈਟ' ਚੈਨਲ 'ਤੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ, ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਇਕ ਵੱਡੀ ਪੜਤਾਲ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਚੇਤਾ ਰਹੇ ਕਿ ਸਾਕਾ ਨੀਲਾ ਤਾਰਾ ਦੀ ਕੋਈ ਨਿਆਂਇਕ ਪੜਤਾਲ ਨਹੀਂ ਹੋਈ। ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਸਿਖ ਕਤਲੇਆਮ ਦੇ ਕਰਤਾ ਕੇ. ਪੀ. ਐਸ. ਗਿੱਲ ਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵੀ ਇਹ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਇੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਗੁਜਰਾਲ ਨੂੰ ਲਿਖੀ ਆਪਣੀ ਇਕ ਚਿੱਠੀ ਵਿਚ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲ ਕਹੀ ਸੀ, ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਵਧੀਕੀਆਂ ਦੇ ਮਾਰ-ਮਰਾਈ ਸਰਕਾਰੀ ਹੁਕਮਾਂ ਅਧੀਨ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਸ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕੇ.ਪੀ. ਐਸ ਗਿੱਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਿੱਠੀ ਦੀਆਂ ਕਾਪੀਆਂ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਦੇ ਸਪੀਕਰ ਰਾਜ ਸਭਾ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ, ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਤੇ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਦੇ  ਮੁੱਖ ਜੱਜ ਨੂੰ ਵੀ ਭੇਜੀਆਂ ਸਨ। ਸੰਧੂ ਜੇ ਥੋੜ੍ਹਾ  ਅਕਲ ਤੋਂ ਕੰਮ ਲੈਂਦਾ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਤ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਗਰਦਾਨਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਫ਼ੌਜ ਵਲੋਂ ਹਰਿਮੰਦਰ ਸਾਹਿਬ ਸਮੂਹ ਅੰਦਰ ਕੀਤੀਆਂ ਵਧੀਕੀਆਂ ਦੀ ਵਿਸਥਾਰ ਪੂਰਵਕ ਚਰਚਾ ਕਰਨੀ ਬਣਦੀ ਸੀ। ਫੌਜੀਆਂ ਹੱਥੋਂ ਮਾਵਾਂ ਭੈਣਾਂ ਦੇ ਹੋਏ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੀ ਚਰਚਾ ਤਾਂ ਉਹ ਤਾਂ ਹੀ ਕਰਦਾ ਜੇ ਉਸ ਦਾ ਸਿਖੀ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੁੰਦਾ, ਜਾਂ ਉਸ ਦੀ ਅਪਣੀ ਮਾਂ, ਭੈਣ ਜਾਂ ਧੀ  ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਦਕਿਸਮਤ ਬੀਬੀਆਂ ਵਿਚ ਹੁੰਦੀ। ਸੰਧੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਟੀ.ਵੀ. ਚੈਨਲ ਸਿਰ ਸਿਹਰਾ ਬੰਨਣ ਲਈ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚਲੇ  9/11 ਨੂੰ ਵਰਲਡ ਟਰੇਡ ਸੈਂਟਰ ਉਤੇ ਹੋਏ ਹਮਲੇ ਨੂੰ ਵੀ ਨਾਲ ਧੂਹ ਲਿਆ ਹੈ। 

ਸੰਧੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੈਨਲ ਵਿਚ ਸੰਤ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ਹੀਦੀ ਬਾਰੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਉਤੇ ਵੀ ਮਿੱਟੀ ਪਾਈ ਹੈ। ਸੰਧੂ ਨਾਲੋਂ ਵਿਦਿਅਕ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਯੋਗਤਾ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਉਚੇ ਡਾਕਟਰ ਸੰਗਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪੁਸਤਕ ਵਿਚ ਇਹ ਗੱਲ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਹੀ ਹੈ ਕਿ  ਸੰਤ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਫੌਜ ਨੇ ਜ਼ਖਮੀ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਫੜਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਤਸੀਹੇ ਦੇ ਕੇ ਛੇ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਇੰਦਰਾ ਤੋਂ ਆਗਿਆ ਲੈ ਕੇ ਮਾਰਿਆ।  ਸੰਤਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਤਸੀਹੇ ਦੇਣ ਦੀ ਕਥਾ ਮੈਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਰੂਪ ਵਿਚ ਸਾਕਾ 'ਨੀਲਾ ਤਾਰਾ' ਦੇ ਝੱਟ ਪਿਛੋਂ ਇਕ ਉਘੇ ਡਾਕਟਰ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਸੁਣਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਜੋ ਅੱਜ ਵੀ ਠੀਕ-ਠਾਕ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੋਸਟ ਮਾਰਟਮ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿਚ ਲੱਤ ਦੀ ਹੱਡੀ ਟੁੱਟਣੀ ਅਤੇ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਟੁੱਟਣੀ ਦੋ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸੱਟਾਂ ਹਨ, ਜਿਥੇ ਗੋਲੀਆਂ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਸਾਫ ਸਿੱਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤਸੀਹੇ ਦੇਣ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿਚ  ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਮਰ ਵੀ ਤੋੜ ਗਈ ਅਤੇ ਲੱਤ ਵੀ ਤੋੜੀ ਗਈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿਰ ਵਿਚ ਪੰਜ ਗੋਲੀਆਂ ਅਤੇ ਛਾਤੀ ਆਦਿ ਵਿਚ ਕਈ ਹੋਰ ਗੋਲੀਆਂ ਇਹ ਤਾਂ ਹੀ ਵੱਜ ਸਕਦੀਆਂ ਸਨ, ਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਖੜ੍ਹਾ  ਹੋਵੇ, ਸਿਰ ਜਾਂ ਛਾਤੀ ਵਿਚ ਇਕ ਗੋਲੀ ਲੱਗਣ ਨਾਲ ਵਿਅਕਤੀ ਡਿੱਗ ਜਾਵੇਗਾ, ਸਵਾਲ ਸਾਫ ਹੈ ਕਿ ਬਾਕੀ ਗੋਲੀਆਂ ਕਿੱਦਾਂ ਵੱਜੀਆਂ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਵੱਡੀਆਂ ਜੰਗਾਂ ਵਿਚ ਵਿਰੋਧੀ ਆਗੂ ਨੂੰ ਜੀਉਂਦੇ ਫੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇ ਰੁਕ ਨਾ ਆਵੇ ਤਾਂ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੇਰੀ (ਦਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਪੱਤਰਕਾਰ)  ਜਾਣਕਾਰੀ ਅਨੁਸਾਰ ਤਸੀਹੇ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੰਤਾਂ ਨੂੰ ਰੱਸੀਆਂ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਬੰਨ ਕੇ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਕੇ ਫਿਰ ਗੋਲੀਆਂ ਦੇ ਬਰਸਟ ਮਾਰੇ ਗਏ। ਸੰਧੂ ਦੀ ਇਸ 'ਅਣਕਹੀ ਕਹਾਣੀ' ਤੋਂ ਇਹ ਗੱਲ ਵੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਅਕਾਲੀ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਫ਼ੌਜ ਭੇਜਣ ਦੀ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਸੰਤ ਹਰਚੰਦ ਸਿੰਘ ਲੌਂਗੋਵਾਲ ਸਮੇਤ ਸਾਰੇ ਅਕਾਲੀਆਂ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਫ਼ੌਜੀ ਅਫਸਰਾਂ ਨੂੰ ਜਿਹੜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੱਲ ਪੁੱਛੀ, ਉਹ ਸੀ ''ਕੀ ਉਹ (ਭਾਵ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਾ) ਮਰ ਗਿਆ ਹੈ''।

- See more at: http://www.deshpunjabonline.com/index.php?p&a=home&nid=3746#sthash.oQ9DP7ui.dpuf